عنوان | تحلیل تطبیقی حق ملاقات والد غیر حاضن با فرزند در حقوق جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا |
تعداد صفحات | 24 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه پژوهش تطبیقی حقوق اسلام و غرب - دانشگاه قم سال 5 شماره 3 پیاپی 17 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1397 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 142-119 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | حضانت طفل حضانت در حقوق ایران حضانت ایران حضانت فرزند ایالات متحده آمریکا نظام حقوقی ایران حضانت کودکان قوانین حضانت حق ملاقات والدین در حضانت حق ملاقات کودک حقوق آمریکا حضانت در قانون ایران ملاقات ملاقات مجازی والد غیر حاضن ملاقات حقیقی |
چکیده |
از جمله معضلات اجتماعی که تمامی جوامع بشری را بعد از جنگ جهانی دوم به صورت بی سابقه ای، درگیر خود کرده، معضل افزایش طلاق است. و متفرع آن، موضوع بسیار مهم و تأثیرگذار در سلامت روانی کودکان، مسأله حق ملاقات والد غیرحاضن با کودک است. در این مقاله در صدد این هستیم که مسأله حق ملاقات والد غیرحاضن با فرزند را در دو سیستم حقوقی متفاوت مورد مطالعه تطبیقی قرار دهیم. در نتیجه انجام این پژوهش معلوم گردید در ایالات متحده امریکا و ایران، حق ملاقات حقیقی برای والد غیرحاضن، به رسمیت شناخته شده و والدین میتوانند بر چگونگی انجام آن، توافق کنند، در غیر این صورت دادگاه اتخاذ تصمیم میکند. در قوانین هر دو کشور، ملاقات دارای ماهیت واحدیست؛ هرچند از نظر امکان استفاده و شرایط استفاده از ملاقات مجازی و از نظر ضمانت اجرای ممانعت از حق ملاقات، تفاوتهایی بین این دو نظام حقوقی وجود دارد. تازه های تحقیق حقوق ایران و آمریکا در خصوص ملاقات حقیقی تفاوت چندانی با هم ندارند ابتدا بر اساس توافق والدین تعیین میگردد و در صورت عدم توافق، دادگاه اتخاذ تصمیم میکند. در رویه قضایی آمریکا در تبیین تکالیف والدین به منظور اجرای صحیح ملاقات موضوعات جزئی را مورد توجه قرار داده و این امر موجب کاهش بروز اختلافات آتی میگردد ولی قانونگذار ایران در این مورد، مداخله نکرده و در صورت عدم توافق، اتخاذ تصمیم را مطلقا به عهده دادگاه گذاشته و این موضوع، منشاء به وجود آمدن اختلافات زیادی بین والدین حاضن و غیرحاضن میشود در رویه قضایی ایالات تکزاس، یوتا، ویسکانسین در مورد ملاقات مجازی والد غیر حاضن با کودک به عنوان جایگزین یا مکمل ملاقات حقیقی مقررات دقیقی وضع شده و به سرعت در حال گسترش به سایر ایالت ها است، ولی در ایران با وجود افزایش روزافزون استفاده از شبکه های اجتماعی و اینترنتی هیچ نص قانونی در این مورد، وجود ندارد و بهتر است قانونگذار ایران هم، این نوع ملاقات را به رسمیت شناخته و کم و کیف انجام آن را با وضع مقررات مناسب، تبیین نماید و آخرین نتیجه این که مقررات دو کشور در خصوصِ تخلفِ والدِ حاضن یا غیرحاضن، ضمانت اجراهای متفاوتی دارند. |
کد مقاله | 33260 |
تعداد بازدید | 248 |
|