عنوان
|
خوانش انتزاعی مردان و خوانش انضمامی زنان مطالعه کانونی گروههای مخاطبان از برخی عکسهای ایرانی |
تعداد صفحات
|
12 |
نویسنده
|
معصومه باباجانی سنگتابی - محمدرضا مریدی - محمد خدادادی مترجم زاده |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه هنرهای تجسمی (هنرهای زیبا سابق) - پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران شماره 2 پیاپی 78 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1398 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
102-91 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
خوانش زنان خوانش عکس خوانش جنسیتی خوانش انتزاعی خوانش انضمامی شناخت تفسیری شناخت تأویلی تفسیر انتزاعی تأویل انضمامی خوانش مردان
|
چکیده
|
ادراک مخاطب از اثر، اوج کنش ارتباطی مخاطب در سیستم هنر است که طی آن مخاطب با ارزیابی اثر، به فهم آن نائل میشود. مخاطب در کوشش برای ساختن مفهومی منسجم از اثر، عناصری از اثر را انتخاب میکند و در کلهایی منسجم مانند ارائه روایت از اثر، سازمان میدهد. پیش فرضهای ادراک که محصول تجربه زیسته و مشخصه های اجتماعی مانند جنسیت و تحصیلات هستند؛ چارچوبی پدید می آورند که مطالب بعدی در آن تفسیر میشوند. بر این اساس، فرضیه پژوهش این است که در خوانش جنسیتی عکس مردان رویکرد انتزاعی و زنان رویکرد انضمامی دارند؛ در این مقاله با تفکیک نظری خوانش انتزاعی/ انضمامی و در سطحی فراتر شناخت تفسیری/ تأویلی، به مطالعه مواجهه مخاطبان با چهار عکس ایرانی پرداخته شد. روش پژوهش کیفی است و با استفاده از مصاحبه کانونی، به بررسی و دسته بندی خوانشها پرداخته شد. بر اساس یافته های پژوهش، خوانش مخاطبان را میتوان به تفسیرهای انتزاعی مردان و تأویل های انضمامی زنان تقسیم کرد و اینکه زنان در خوانش، بیشتر از مردان از ترکیب تأویل و تفسیر استفاده میکنند. اگرچه مخاطبان، در سطوح مختلف تحصیلی نیز تفاوت داشتند. به عبارتی مردان و زنان با تحصیلات پایین رویکردهای تاویلی بیشتری داشتند و برخی زنان با تحصیلات بالا نیز گاهی رویکردهای تفسیری را در پیش میگرفتند.
|