عنوان
|
شخصیتپردازی واقعگرای زن در آثار اکبر رادی با رویکرد انگارههای اگزیستانسیالیسم فمینیست سیمون دوبوار با عنوان زن در موقعیت مطالعه موردی نمایشنامه خانمچه و مهتابی |
تعداد صفحات
|
19 |
نویسنده
|
فریندخت زاهدی - تکتم نوبخت |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه تئاتر - انجمن هنرهاي نمايشي ايران - علمی پژوهشی پیاپی 72 |
تاریخ انتشار
|
بهار - 1397 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
31-13 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
موقعیت واقع گرایی جنس دوم شخصیت پردازی زن واقع گرایانه اگزیستانسیالیسم شخصیت پردازی فمینیسم اگزیستانسیالیست اکبر رادی سیمون دوبووار شخصیت پردازی داستانی شخصیت پردازی نمایشی نمایشنامه خانمچه و مهتابی
|
چکیده
|
سيمون دوبوار نظريه پرداز فمينيست در كتاب جنس دوم مي گويد؛ زن، زن زاده نمي شود بلكه تبديل به زن مي شود. با اين رويكرد او زن شدن را وابسته به عنصر «موقعيت » مي داند كه تمدن و بستر تاريخي، فرهنگي و سياسي جامعه است كه پيش به سوي نظام مردسالار برده و بزرگ ترين عامل در فرودستي زنان است. در طول تاريخ تصوير حقيقي زن در جامعه به بهترين شكل در آثار نويسندگاني كه رويكرد واقع گرايانه به جامعه داشته اند رقم خورده است. اكبر رادي يكي از اين دست نويسندگان است. در ميان آثار رادي خانمچه و مهتابي از حيث پرداختن به زن و آسيب هايي كه حاصل «موقعيت» زن در جامعه هستند و نه موجوديت زن داراي اهميت است. رادي آبشخور فرودستي زنان خانمچه و مهتابي را بستر تاريخي اي مي داند كه آن ها را به هم متصل مي كند. انگاره هاي فمينيستي سيمون دوبوار مطابق معيارهاي جوامع مردسالار، تفويض و شيء شدن زن به عنوان جنس دوم است كه آسيب هايي چون نارسيسيم، ذهنيت انفعالي و خرافه پرستي، واپس زدگي ناشي از ناباروري و مادري را پوشش مي دهد. اين ويژگي ها در چهار زن خانمچه و مهتابي مصداق دارد. اين پژوهش بررسي مي كند كه انگاره هاي فمينيستي سيمون دوبوار درباره زن در «موقعيت» چگونه و تا چه اندازه قابل تعميم به واقعيت موجود در جوامع مردسالار و از اين رهگذر متون واقع گرايانه است و اكبر رادي به عنوان نويسنده اي واقع گرا با رويكرد انتقادي چگونه و تا چه اندازه در ترسيم زن در جامعه مرد محور از رهگذر شخصيت پردازي و در قالب نمايشنامه موفق عمل كرده است.
|