چکیده
|
cتحقيق حاضر در خرداد ماه 1382 براي ايجاد بستر مناسب هر گونه اقدام جهت مواجهه با پديده بدحجابي در جامعه انجام شده است. جامعه آماري تحقيق, كليه شهروندان بالاي 15 سال و حجم نمونه 538 نفر بوده كه بصورت تصادفي از 5 منطقه شمال, جنوب, شرق, غرب و مركز شهر تهران انتخاب شده اند. يافته ها و اهداف تحقيق كه بصورت آماري مورد بررسي قرار گرفته اند از: معضل بدحجابي, بدحجابي و عدم امنيت اخلاقي, بدحجابي عامل مزاحمت براي بانوان, حجاب يك ارزش ملي, رسانه ها و حجاب, رابطه ميان تحصيلات پاسخگويان و بدحجابي, رابطه ميان وضعيت تأهل پاسخگويان و بدحجابي, رابطه ميان بدحجابي و منطقه مسكوني پاسخگويان.\r\n\r\nدر پايان از نظر سنجي مي توان نتايج زير را بدست آورد:\r\n\r\n1.پاسخگويان ميزان بدحجابي در جامعه را در حد متوسط ارزيابي كرده اند.\r\n\r\n2-از لحاظ رابطه بين متغيرهاي مستقل با متغيرهاي وابسته, دو متغير وضعيت تأهل و منطقه مسكوني با بدحجابي رابطه معناداري داشته اند.\r\n\r\n3-ديدگاه مردم درباره حجاب و بدحجابي مي توان تحت تأثير عوامل مختلفي قرار گيرد.\r\n\r\n4-براي مبارزه با پديده بدحجابي دو نوع طرح دراز مدت فرهنگي و طرح كوتاه مدت بايد لحاظ گردد.
|