عنوان | اثربخشی درمان تعاملی والد کودک بر بهبود شاخص عاطفه در کودکان |
تعداد صفحات | 10 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | ماهنامه دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد شماره 1 پیاپی 149 |
تاریخ انتشار | فروردين - 1398 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 1173-1164 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | اعتیاد گروه درمانی تهران مشکلات رفتاری کودکان عاطفه رابطه والد فرزند کودکان پیش دبستانی اختلالات رفتاری درمان نگهدارنده متادون عواطف مثبت درمان تعاملی اختلال رفتاری فرزندان درمان تعامل والد کودک عواطف منفی والدین معتاد اعتیاد والدین |
چکیده |
مقدمه: درمان تعاملی والد-کودک رویکردی نوظهور در کاهش مشکلات رفتاری کودک قلمداد میشود که بر بهبود ارتباط والدین با کودک متکی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروهدرمانی تعاملی والد-کودک بر بهبود شاخص عاطفه در کودکان دارای والدین تحت درمان متادون انجام شد. روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی در قالب مطالعهای نیمهآزمایشی، در برهه زمانی خرداد تا آبان ماه سال 1394، از میان خانوادههای مراجعهکننده به یکی از مراکز درمان نگهدارنده در شهر تهران که دارای فرزندانی در بازه سنی پیشدبستانی بودند، 40 کودک بهصورت هدفمند انتخاب و پس از انجام غربالگری بهطور تصادفی در قالب دو گروه آزمایش و کنترل تخصیص یافتند. درمان تعاملی به مدت 8 جلسه هفتگی به گروه آزمایش ارائه شد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. اعتبار نمونه ادرارها با روش ایمونوکروماتوگرافی و تغییرات در شاخص عاطفه از طریق مقیاس عاطفه مثبت و منفی پاناس مورد بررسی قرار گرفت. پایبندی به درمان در قالب تست ادراری به عنوان نتایج اولیه و شاخص عاطفه بهعنوان نتایج ثانویه در نظر گرفته شد. دادهها با استفاده از آزمون کای اسکوئر و تحلیل کواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. نتایج: نتایج اولیه نشان داد که فراوانی تستهای مثبت ادراری در طول فرایند درمان معنادار نبوده است (88/0 = p). نتایج ثانویه نشان داد که درمان تعاملی والد کودک در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل با افزایش شاخص عاطفه مثبت (44/0 = p) و کاهش عاطفه منفی همراه بوده است. (48/0 = p) نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه گویای اهمیت سبکهای تعاملی والد-کودک در پیشگیری و درمان اختلالات روانشناختی در دوران تحول میباشد و میتواند در طرحریزی مداخلات مناسب مورد توجه قرار گیرد. |
کد مقاله | 32937 |
تعداد بازدید | 250 |
|