عنوان | مقایسه اثربخشی زوج درمانی به شیوه پربارسازی رابطه و رویکرد مک مستر در افزایش همبستگی انعطافپذیری زوجها |
تعداد صفحات | 9 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهران شماره 1 پیاپی 95 |
تاریخ انتشار | بهار - 1398 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 91-83 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | همبستگی زوج درمانی انعطافپذیری رویکرد مک مستر پربارسازی رابطه |
چکیده |
سابقه و هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر رویکرد پربار سازی رابطه و رویکرد مک مستر در بهبود همبستگی- انعطاف پذیری در بین همسران انجام شد. روش بررسی: نمونه آماری، از بین 60 زوج داوطلب برای شرکت در این پژوهش، 24 زوج به صورت تصادفی انتخاب شدند و دوباره به شکل تصادفی به دو گروه آزمایش، روانی – آموزشی (8 مرد و 8 زن)، مک مستر (8 مرد و 8 زن) و گروه کنترل (8 و 8 زن ) سازمان دهی شدند. هر یک از گروه های آزمایش به طور جداگانه در 10 جلسه در طی سه ماه، بر اساس رویکرد پربارسازی رابطه همسران و رویکرد مک مستر آموزش داده شدند. آزمودنیها و گروه کنترل در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری از طریق پرسشنامه همبستگی – انعطاف پذیری مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این پژوهش برای تحلیل یافته ها از روش آماری کایدو استفاده شد. یافته ها: نتایج بدست آمده در اين پژوهش نشان مي دهد رويكردهاي رواني – آموزشي غني سازي روابط همسران و رويكرد مك مستر در مقايسه با گروه كنترل در بهبود همبستگي و انعطاف پذيري آزمودني ها تاثير معني داري نداشتند (05/0 < p). نتيجه گيري: همبستگي و انعطاف پذيري در بين همسران دريك پيوستار خطي ديده مي شوند كه نقاط مركزي روابط سالم را نشان مي دهند. همبستگي نشان دهنده درجه وابستگي و استقلال در بين همسران و انعطاف پذيري، توانايي سيستم زناشويي به تغيير پذيري موثر در برابر استرس و تغييرات محيطي تلقي مي شود. در اين پژوهش دو رويكرد رواني –آموزشي و مك مستر در سوق دادن آزموني ها در منطقه سالم همبستگي – انعطاف پذيري موفق نبودند. |
کد مقاله | 32576 |
تعداد بازدید | 225 |
|