عنوان
|
شمایلشناسی پیکره حضرت مریم در نقاشیهای دوره رنسانس و تطبیق آن با صفات حضرت مریم (س) در آیات سورههای قرآنی |
تعداد صفحات
|
29 |
نویسنده
|
اشرف موسویلر - منصور حسامی - زهرا خسروی راد |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه زن در فرهنگ و هنر (پژوهش زنان سابق) شماره 4 |
تاریخ انتشار
|
زمستان - 1397 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
525-497 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
حضرت مریم آیات قرآن رنسانس نظر پانوفسکی شمایل شمایلشناسی اروین پانوفسکی تصویرسازی نمادین نقاشی دوره رنسانس
|
چکیده
|
«شمایل شناسی» از منظر نشانه شناسی یکی از روشهای مطالعات هنری اســت که در قرن بیستم به آن توجه شده است. این مقاله با تأکید بر آرای اروین پانوفسکی به مطالعة تطبیقی شمایل های حضرت مریم با مفهوم آیات قرآنی می پردازد. هدف کلی آن خوانش شمایل شناسانة نقاشیهای مریم (س) در دورة رنسانس و رمزگشایی از زبان تصویری قرآن در رابطه با زندگانی آن حضرت است. مقالة حاضر درصدد پاسخگویی به تطبیق ویژگی های شمایل شناسانة نقاشی های مریم با تصویرسازی نمادین از صفات قرآنی ایشان است که امکان نقد موضوعی و محتوایی از داستان زندگی حضرت مریم (س) را فراهم می کند. مسئلة اصلی تحقیق چگونگی تبدیل متن به تصویر است که در کتاب مقدس و قرآن کریم، هر دو، به تقدس و توصیف صفات او پرداخته شده است. در هنر رنسانس، این متن به تصویر کشیده شده، اما در اسلام همچنان متن باقی مانده است. این مقاله به دنبال تطبیق متون و تصاویر است. لزوم پیاده سازی مطالعات جدید در مطالعات نقاشی های مریم بهمنزلة روشی برای شناخت ضرورت دارد. جامعة آماری شامل 20 نمونه از آثار نقاشی دورة رنسانس است که 8 نمونه از آنها به صورت تصادفی انتخاب شده است و جهت تحلیل بصری مطالعه میشود. یافته های تحقیق نمایانگر انعکاس سه گونه شمایل از باکرة عذرا در سه دورة متوالی رنسانس است. دورة رنسانس آغازین شمایل حضرت مریم به لحاظ فرم و محتوا با مفاهیم مقدس قرآنی تطبیق بیشتری داشته است. در دورة میانی و رنسانس پیشرفته شمایل ها بهتدریج تقدس زدایی شده و نمادهای مقدس و تجریدی آن به نمادهای انسان مدار و زمینی تبدیل شده اند.
|