عنوان | رابطه باورها و اسنادهای رابطهای با شادکامی زناشویی |
تعداد صفحات | 18 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه روانشناسی کاربردی (مصوب وزارت علوم) سال 11 شماره 3 پیاپی 43 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1396 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 410-393 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زندگی زناشویی زنان متأهل تهران باورهای ارتباطی شادکامی همسران زنان شهر تهران باورهای ارتباطی زناشویی مردان متأهل اسنادهای ارتباطی شادکامی زناشویی مردان تهران اسنادهای ارتباطی زناشویی |
چکیده |
هدف: هدف پژوهش حاضر تعيين رابطه باورها و اسنادهاي رابطه اي با شادكامي زناشويي بود. روش: روش پژوهش از نوع همبستگي و جامعه آماري شامل زن ها و مردهاي متاهل شهر تهران در سال 1395 بود كه كم تر از 5 سال از زندگي زناشويي آن مي گذشت. بر اساس جدول كرجسي-مورگان 1970، تعداد نمونه 384 نفر برآورد شد و به روش نمونه گيري در دسترس از مكان هايي چون دانشگاه شهيد بهشتي، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقيقات تهران، فرهنگ سراي خانواده، بوستان گفتگو، بوستان نهج البلاغه و پارك بعثت انتخاب شد. ابزار پژوهش مقياس شادكامي زناشويي آزرين، ناستر و جونز (1973)، سياهه باورهاي رابطه اي ايدلسون و اپشتاين (1982) و پرسشنامه اسناد رابطه اي فينچام و برادبري (1992) بود. پس از كنار گذاشتن 69 پرسشنامه مخدوش، داده هاي 315 نفر به روش رگرسيون گام به گام تحليل شد. يافته ها: نتايج حاكي از رابطه منفي بين باورها و اسنادهاي رابطه اي با شادكامي زناشويي بود. از ميان خرده مقياس هاي باورهاي رابطه اي، خرده مقياس «مخرب بودن مخالفت» سهم بيش تري در پيش بيني شادكامي زناشويي داشت (42/0 = β ، 01/0 = (P و از ميان خرده مقياس هاي اسنادهاي رابطه اي، خرده مقياس «جايگاه» پيش بيني كننده قوي تري براي شادكامي زناشويي بود (41/0 = β ، 01/0 = (P. نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين پژوهش مي توان گفت هرقدر باورهاي رابطه اي زوجين منطقي تر و اسنادهاي رابطه اي آن ها خوش بينانه تر باشد، شادكامي زناشويي بيشتري را تجربه خواهند كرد. از سوي ديگر از آنجا كه شادكامي نقش مهمي را در پايداري زندگي زناشويي ايفا مي كند؛ بنابراين پيشنهاد مي شود رواندرمانگران و مشاوران با آموزش و اصلاح باورها و اسنادهاي رابطه اي زوج ها، شادكامي آن ها را در زندگي زناشويي افزايش دهند. |
کد مقاله | 31727 |
تعداد بازدید | 287 |
|