عنوان | بررسی تأثیر محیط مسکونی در افزایش خطر ابتلا به ایدز (نمونه موردی شهر مشهد) |
تعداد صفحات | 11 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دوماهنامه دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد (مصوب وزارت بهداشت) سال 61 شماره 3 |
تاریخ انتشار | مرداد و شهریور - 1397 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 1035-1025 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | مشهد مناطق شهری ایدز بیماران مبتلا به ایدز حاشیه نشینی در مشهد حاشیه نشینی زنان حاشیه نشین بیماریهای رفتاری فضاهای مسکونی محلات حاشیه نشین |
چکیده |
با وجود اینکه تحقیقات زیادی در رابطه با تاثیر محیط مسکونی بر وضعیت سلامت انجام شده است، اما در ارتباط با شیوع بیماریهای رفتاری در بین ساکنین شهر، روستا و حاشیه، مطالعه ای صورت نگرفته است. به همین منظور، مطالعه حاضر با استفاده از نمونه ای در حدود 300 نفر در مشهد انجام شده است. روش کار: مطالعه حاضر یک بررسی توصیفی-تحلیلی است که در سالهای 1395 تا 1396 در شهر مشهد و اطراف آن به انجام رسیده است. از آنجا که تعداد افراد در معرض خطر بیماریهای رفتاری در این محدوده مشخص نبود، با روش آماری شکار مجدد[1]، تعداد جمعیت مبتلا تعیین و از بین مبتلایان 300 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. داده های گردآوری شده، با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که میزان شیوع ایدز در میان حاشیه نشینان 94/1 نفر در هر 10 هزار نفر و سایر نقاط شهر 32/1 نفر و برای روستائیان 013/0 نفر است. رواج این نوع بیماری در بین مردان بیشتر از زنان بوده، ولی این اختلاف در بین جمعیت های حاشیه نشین بسیار اندک است. با این که بین قومیت و الگوهای ابتلا به نوع بیماری تفاوتهایی وجود دارد، اما تاثیر این عامل به مکان فعلی سکونت افراد ارتباط بیشتری دارد. نتیجه گیری: بر اساس این یافته ها، به دلیل رواج بیشتر این نوع بیماریها در مناطق فقیر و حاشیه نشین، ضرورت دارد تا مداخلات درمانی و آموزشهای مربوط به پیشگیری از آن، در این مناطق با شدت بیشتری پیگیری شود. |
کد مقاله | 31630 |
تعداد بازدید | 225 |
|