عنوان | زنانگی نوشتار: دیباچهای بر روششناسی نسبت زبان و جنسیت |
تعداد صفحات | 17 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دوفصلنامه زبان فارسی و گویشهای ایرانی (ادب پژوهي سابق) - دانشگاه گیلان سال 2 شماره 1 پیاپی 3 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1396 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 39-23 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | روششناسی زبان زنانه زبان و جنسیت نوشتار زنانه زنانگی نوشتار |
چکیده |
«زنانگیِ نوشتار» برساختهای است که این قلم در گفت وگو با مفهوم «نوشتارِ زنانه» الن سیزو، منتقد فرانسوی پیشنهاد کرده است. این اصطلاح برخلاف نوشتارِ زنانه، از یک شیوۀ قوام یافتۀ نوشتار سخن نمیگوید، بلکه زمینه ها و کلیت نوعی شیوۀ نگارش را پیشنهاد میکند که میکوشد خود را به استناد هویت زنانه تعریف کند. بر اساس اصطلاح «نوشتارِ زنانه» به عنوانِ امرِ مفروضِ نوعی شیوۀ نگارشِ خاصِ زنان، مقالات متعددی نوشته شده و در نشریات معتبر فارسی زبان چاپ شده است. مقالۀ حاضر، ضمن ردِّ چنین پیش فرضی، میکوشد نشان دهد که نگاهی دیگر به نسبت زبان و جنسیت، هرگونه الگوی پیشینی را که کاربرد شماری از صورتهای آوایی و واژگانی را نمودِ زبانِ زنانه تلقی میکند، با دیدة تردید می نگرد، ضمن آنکه توضیح میدهد که آنچه اصطلاحاً «نوشتار زنانه» نام گرفته، نوعی گزینش زبانی بافت محور است که مستند به پیشینه ای نگارشی و مقتضیات اجتماعی- فرهنگی است و به این اعتبار تعیّن مجموعه ای از مختصات کلان ساختاری و ژرف ساختی به حساب می آید. |
کد مقاله | 31576 |
تعداد بازدید | 320 |
|