عنوان
|
مقایسه اثربخشی رویکردهای زوج درمانی گاتمن و هیجان محور بر سازگاری زوجها در خانواده |
تعداد صفحات
|
16 |
نویسنده
|
مریم داودوندی - شکوه نوابی نژاد - ولی الله فرزاد |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه فرهنگی تربیتی زنان و خانواده (فرهنگی - دفاعی زنان و خانواده سابق) سال 13 پیاپی 43 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1397 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
132-117 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
زوج درمانی درمان متمرکز بر هیجان رویکرد هیجان مدار سازگاری زناشویی زوج درمانی هیجان مدار تعارض زناشویی نظریه جان گاتمن زوج درمانی گاتمن
|
چکیده
|
چکیده این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی دو رویکرد زوج درمانی گاتمن و هیجانمحور بر بهبود سازگاری زوجها در خانواده انجام شد که در پژوهشهای جدید در جهان اثربخشی معناداری بر بهبود سازگاری زوجها داشته است. سازگاری زوجها یکی از مهمترین عوامل در سلامت و شادکامی زندگی آنان در خانواده است. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون ـ پس آزمون ـ پیگیری با گروه گواه است. 48 نفر (24 زوج) مراجعهکننده به درمانگاه های مشاوره آموزش و پرورش شهر تهران به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش گاتمن (8 زوج ـ 16 نفر) و هیجان محور (8 زوج ـ 16 نفر) و یک گروه گواه (8 زوج ـ 16 نفر) تقسیم شدند. هر یک از گروه های زوج درمانی گاتمن و هیجان محور، تحت ده جلسه درمانی و گروه گواه در لیست انتظار قرار گرفتند. برای سنجش میزان سازگاری زناشویی از پرسشنامه اسپانیر (1976) استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس آمیخته تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که در مرحله پیش آزمون ـ پس آزمون زوج درمانی با رویکرد گاتمن نسبت به رویکرد هیجانمحور دارای اثربخشی بیشتری در افزایش میزان سازگاری زوجها است. به علاوه در مرحله پس آزمون ـ پیگیری تفاوت معناداری مشاهده نشد (0.05 < P) که بیانگر پایداری تغییرات مداخله است. از این رو بر اساس یافته های پژوهش می توان گفت که رویکرد درمانی گاتمن، الگویی اثربخش در بهبود تعارضات زوجها است و می تواند به عنوان یکی از روشهای درمانی و یا آموزشی در برنامه های زوج درمانی به کار برده شود.
|