عنوان | مطالعه جامعهشناختی نهاد ازدواج موقت در تاریخ اجتماعی ایران (از ایران باستان تا پایان قاجاریه) |
تعداد صفحات | 27 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه علوم اجتماعی - دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی - علمی پژوهشی پیاپی 82 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1397 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 155-129 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | ایران باستان صدر اسلام قاجار تاریخ ایران کارکردگرایی ازدواج موقت در ایران باستان ازدواج موقت تاریخ اجتماعی صفوی تاریخ صدر اسلام مطالعه جامعهشناختی |
چکیده |
نهاد ازدواج موقت در تاریخ اجتماعی ایران، نهادی ریشه دار بوده است. البته این نهاد در دورههای مختلف تاریخی شکلها و کارکردهای مختلفی داشته است. اگرچه ازدواج موقت در میان مردم ایران هیچگاه مقبولیت عام پیدا نکرده است، اما این نهاد همچنان در جامعه ایران پابرجا مانده است. از اینرو، این مسئلۀ مطرح میشود که چرا ازدواج موقت در تاریخ اجتماعی ایران به وجود آمده و تداوم پیدا کرده است. در این مقاله، با استفاده از الگوی کارکردگرایی (که از تلفیق نظریههای کارکردگرایی برانیسلاو مالینوفسکی و رابرت مرتون به دست آمده است)، نهاد ازدواج موقت در تاریخ اجتماعی ایران مورد بررسی قرار گرفته است. یافتههای تحقیق با روش تحلیل تطبیقی-تاریخی بر مبنای نوشتهها و شواهد مکتوب تاریخی به دست آمده اند و در چهار دوره تاریخی دستهبندی و شرح داده شدهاند. این دورهها عبارتاند از: «ایران باستان»؛ «از صدر اسلام تا صفویه»؛ «از صفویه تا قاجاریه»؛ و «قاجاریه». مطابق با یافتههای پژوهش، به طور کلی نهاد ازدواج موقت بر اساس فرهنگ مردسالار جامعه، به نیازهای فردی مانند نیاز جنسی، تولید مثل، نیاز به امنیت و معیشت، و نیازهای اجتماعی مانند حل مسئله وارث، تحکیم روابط اجتماعی و برقراری پیوند اجتماعی، به گونه ای مشروع پاسخ میداده است. باوجوداین، این نهاد در هر دوره، کژکارکردها و کارکردهای پنهانی نیز داشته است که این مقاله به توصیف و تبیین آنها به گونه ای تطبیقی می پردازد. |
کد مقاله | 31169 |
تعداد بازدید | 198 |
|