عنوان
|
اثربخشی آموزش فنون مثبتنگری تلفیقی بر رضایت زناشویی زنان مراجعه کننده به مراکز درمانی |
تعداد صفحات
|
0 |
نویسنده
|
محمد عسگری - مریم ترکاشوند |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه مطالعات روانشناسی بالینی - دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی - علمی پژوهشی پیاپی 31 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1397 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
112-91 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
رضایت زناشویی روابط جنسی نارضایتی زناشویی رضایت جنسی مثبتنگری تعارضات خانوادگی رضایتمندی زناشویی زنان آموزش مثبتنگری آموزش فنون مثبتنگری تلفیقی
|
چکیده
|
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش فنون مثبتنگری تلفیقی بر رضایت زناشویی زنان متأهل دارای نارضایتی زناشویی مراجعهکننده به مراکز درمانی شهر ملایر در سال 1395 بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح گروه کنترل نامعادل بود. از بین زنان متأهل دارای نارضایتی زناشویی، به روش نمونهگیری در دسترس، نمونه ای به حجم 36 نفر (18 نفر گروه آزمایش، 18 نفر گروه کنترل) انتخاب شد. دو گروه از لحاظ سن، جنسیت، مدت زمان ازدواج، وضعیت اقتصادی و میزان تحصیلات همگن شد. گروه آزمایش 9 جلسه 90 دقیقهای آموزش فنون مثبت نگری تلفیقی سلیگمن و الیس دریافت کرد. اما گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. برای اندازهگیری رضایت زناشویی در پیش آزمون و پسآزمون از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ فرم بلند (1989) استفاده شد. تحلیل دادهها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) برای نمرات افتراقی نشان داد که آموزش فنون مثبت نگری تلفیقی بر رضایت زناشویی، رابطه جنسی، تحریف آرمانی، مسائل شخصی، ارتباط، حل تعارض و خانواده و دوستان مؤثر بود و آنها را بهبود بخشید ( 05/0 p ).
پس میتوان نتیجهگیری کرد که آموزش فنون مثبت نگری تلفیقی بر رضایت زناشویی زنان متأهل دارای نارضایتی زناشویی مؤثر بوده و از آن میتوان برای افزایش رضایت زناشویی استفاده کرد.
|