عنوان | سنجش میزان اثرگذاری مؤلفههای سازگاری بر تحکیم خانواده |
تعداد صفحات | 25 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه فرهنگی تربیتی زنان و خانواده (فرهنگی - دفاعی زنان و خانواده سابق) سال 12 پیاپی 42 |
تاریخ انتشار | بهار - 1397 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 31-7 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | رضایت زناشویی استحکام خانواده سازگاری توافق سازگاری زناشویی ابراز عواطف پیوستگی خانواده ابراز احساسات پیوستگی به خانواده |
چکیده |
سازگاری زن و شوهر در خانواده ها از اهمیت زیادی برخوردار است. تحقیقات بسیاری نشان داده که کاهش میزان آن تهدیدی برای بقاء خانواده هاست. هدف اساسی این تحقیق سنجش میزان اثرگذاری هر یک از مؤلفه های سازگاری یعنی توافق و همرأیی، پیوستگی، ابراز عواطف و رضایتمندی از زندگی زناشویی بر تحکیم خانوادههاست. این پژوهش با روش پیمایشی و رویکرد جامعه شناختی، 148 نفر از کارکنان متأهل (64 هیأت علمی و 84 کارمند) دانشگاههای پیام نور استان همدان را با شیوه نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب کرد و با استفاده از پرسشنامه بومیشده سازگاری ویک و بنازون و همکارانش و فیلیسینگر و اسپانیر مورد مطالعه قرار داد. یافته ها نشان داد، میزان اثرگذاری هر یک از مؤلفههای سازگاری بر تحکیم خانواده یکسان نیست. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد که پیوستگی به خانواده با (515/0 = β) و سپس ابراز عواطف و احساسات با (330/0 = β) به ترتیب بیشترین تأثیر را بر تحکیم خانواده دارد. این نتیجه متمایز از نتایج تحقیقات فیلیسینگر و اسپانیر است که توافق و ابراز دلبستگی در روابط جنسی را مهمترین مؤلفه تبیینکننده تحکیم خانواده ها بر میشمارد. این نتیجه تحت تأثیر فرهنگ جامعه است. |
کد مقاله | 30956 |
تعداد بازدید | 211 |
|