عنوان | گواهی سلامت پیش از ازدواج از منظر اسناد بینالمللی حقوق بشر با تأکید بر حقوق کودک |
تعداد صفحات | 21 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه خانواده پژوهی سال 14 شماره 1 پیاپی 53 |
تاریخ انتشار | بهار - 1397 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 133-113 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | حقوق بشر فرزندآوری تشکیل خانواده اسناد بينالمللی حق ازدواج بیماریهای مسری زوجین حقوق کودک حق فرزندآوری اسناد حقوق بشر مصالح عالیه کودک حق سلامتی ماده 23 قانون حمایت خانواده 1391 حق تشکیل خانواده سلامت پیش از ازدواج گواهی سلامت آزمایشهای پیش از ازدواج |
چکیده |
حق ازدواج و تشکیل خانواده از حقوق مسلم هر انسانی است. فرزندآوری یکی از انگیزههای اصلی ازدواج بهویژه در کشور ایران است. در مورد ازدواج افرادی که مبتلا به بیماریهای مسری و خطرناک هستند، یکی از دغدغههای اصلی، تولید نسل و امکان انتقال بیماری و نگرانی از آینده کودک است. به نظر میرسد قانونگذار در سال 1391 به این موضوع نظر داشته و طبق ماده 23 قانون حمایت خانواده زوجین را مکلف کرده تا پیش از انعقاد نکاح، گواهی سلامت از اعتیاد و بیماری مسری و خطرناک باشند، باید تحت مراقبت و نظارت قرار گیرند. مطابق تبصره در مواردی که خطر خسارت به جنین وجود دارد، مراقبت و نظارت باید شامل منع تولید نسل نیز باشد. این تبصره طوری طراحی شده که فرض عقیمسازی را به ذهن متبادر میکند و این امر برخلاف مداخله حداقلی در آزادیهای فردی است. سؤال این است که در تعارض بین حقوق افراد (بیمار) به ازدواج و فرزندآوری و تعهد دولت به حفظ سلامت عمومی و حفظ حقوق کودک آینده، چه باید کرد و اولویت با کدام است؟ هدف این مقاله، بررسی تعارض میان این حقوق از منظر اسناد بینالمللی حقوق بشر با روش توصیفی- تحلیلی است. بر اساس یافتههای تحقیق، نه تنها به لحاظ عملی در امکان اجرای این ماده ابهامات جدی وجود دارد، بلکه ضمانت اجرایی برای تحقق اهداف آن پیشبینی نشده است. راهکار پیشنهادی مداخله حداقلی دولت در حقوق افراد، با اولویت قرار دادن مصالح کودک آینده و تعهد به ارائه خدمات رایگان پزشکی، مشاورههای پیش از ازدواج و افزایش سطح آگاهی زوجین از طریق آموزش است. |
کد مقاله | 30369 |
تعداد بازدید | 295 |
|