عنوان
|
اثربخشی رویکرد طرحواره درمانی بر کاهش آسیبهای تعاملی زناشویی مردان دارای شخصیت اجتنابی |
تعداد صفحات
|
25 |
نویسنده
|
علیرضا روحی - رضوان جزایری - مریم فاتحیزاده - عذرا اعتمادی |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه مطالعات روانشناسی بالینی - دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی - علمی پژوهشی سال 8 پیاپی 29 |
تاریخ انتشار
|
زمستان - 1396 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
159-135 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
روابط زناشویی زندگی زناشویی کیفیت زندگی زناشویی طرحواره درمانی اختلال شخصیت اجتنابی کیفیت رابطه زناشویی مردان متأهل تعامل زناشویی آسیبهای تعاملی آسیبهای تعاملی زناشویی مردان اجتنابی
|
چکیده
|
تعاملات زناشویی به عنوان یکی از مهمترین پیش بینی کننده های مقطعی سطح کیفیت رابطه زناشویی زوجها شناخته میشود. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی رویکرد طرحواره درمانی بر کاهش میزان آسیبهای تعاملی زناشویی مردان دارای شخصیت اجتنابی صورت گرفت. بدین منظور از روش مورد منفرد با طرح خط پایه چندگانه استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش کلیه مردان متأهل دارای شخصیت اجتنابی و شرکتکنندگان پژوهش چهار مرد متأهل دارای شخصیت اجتنابی بودند که به شیوه هدفمند انتخاب شدند. برای شناسایی این افراد از پرسشنامه محقق ساخته شخصیت اجتنابی استفاده گردید. دو نفر از این شرکتکنندگان طی 19 جلسه و دو نفر دیگر در خلال 20 جلسه تحت درمان با رویکرد طرحواره درمانی قرار گرفتند و پیگیری در یک دوره دو ماهه انجام شد. جهت تعیین میزان آسیبهای تعاملی شرکت کنندگان در رابطه زناشویی در مراحل خط پایه از پرسشنامه محقق ساخته آسیبهای تعاملی افراد اجتنابی استفاده شد. تحلیل دیداری نمودار داده ها بر اساس شاخصهای آمار توصیفی و تحلیل دیداری یافته های پژوهش حکایت از آن داشت که رویکرد طرحواره درمانی در کاهش آسیبهای تعاملی مردان متأهل دارای شخصیت اجتنابی موثر بود. بر این اساس، از طرحواره درمانی میتوان جهت کاهش آسیبهای تعاملی افراد دارای شخصیت اجتنابی و افزایش کیفیت زندگی زناشویی آنان استفاده کرد.
|