عنوان | بررسی مشابهتهای پری و زن جادو در منظومههای حماسی پس از شاهنامه |
تعداد صفحات | 24 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه متنپژوهی ادبی (زبان و ادب سابق) - دانشگاه علامه طباطبایی - علمی پژوهشی سال 21 پیاپی 74 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1396 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 30-7 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | پری زن جادو منظومههای حماسی اعتقادات زرتشتی حماسههای ایرانی |
چکیده |
از جمله موجوداتی که در اساطیر، افسانهها و حماسههای فارسی، گاهی همراه با قهرمان حماسی و در کنار او و گاهی نیز در تقابل با او به ایفای نقش میپردازند، «پری» و «زن جادو» هستند. در منظومههای حماسی پس از شاهنامه، گاه این دو با خویشکاریهای خود در جایگاه پری، به عنوان ایزدبانوی زایش، برکت و باروری که بازتابی از کهنالگوی «آنیما» میتواند باشد و در نقش و سویة مثبت خود ظاهر میشوند و یاور و همراه قهرمان هستند، و گاهی نیز در نقش اهریمنی خود که بازتابی از سویة منفی «آنیما» میتواند باشد، همچون زنجادو و اغواگر نمود مییابند و نقش مخرّب و ویرانگری دارند و میکوشند با اغوای قهرمان و به دام انداختن او، مانع از رسیدن قهرمان به هدفهای مورد نظرش شوند. در این مقاله، پس از بحث مختصری پیرامون «پری» و «زنجادو» کوشیدیم، نشان دهیم که در حماسههای ایرانی، پری همان زن جادو است که گفته شده بعد از دینآوری زرتشت و متأثر از اعتقادات و افکار زرتشتی، دچار دگردیسی شده، به شکل موجودی اهریمنی با خویشکاریهای منفی درآمدهاست. |
کد مقاله | 29215 |
تعداد بازدید | 222 |
|