عنوان | همسرآزاری و رفتار خودکشی: مطالعه پیمایشی زنان اقدام کننده به خودکشی بستری در بخش مسمومین بیمارستان خورشید در سال 1394 |
تعداد صفحات | 8 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه تحقیقات علوم رفتاری (مصوب وزارت بهداشت) شماره 4 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1395 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 508-501 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | همسرآزاری خودکشی خشونت خانگی خودکشی زنان اقدام به خودکشی خشونت خانگی علیه زنان خشونت فیزیکی سوء رفتار خانگی سوء رفتار با همسر زنان تحت سوء رفتار تحقیق پیمایشی مسمومیت عمدی سوء رفتار جسمی بیمارستان خورشید |
چکیده |
زمینه و هدف: پدیده خودکشی از دیرباز توجه بسیاری از محققان را به خود جلب نموده، اما در ایران کمتر پژوهشی به نقش همسرآزاری در رفتار خودکشی توجه کرده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه احتمالی دفعات اقدام به خودکشی و همسرآزاری انجام شد. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی- پیمایشی، 246 زن متأهل اقدام کننده به خودکشی که در سال 1394، در بخش مسمومین بیمارستان خورشید وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بستری شده بودند، به صورت تصادفی انتخاب شدند و به وسیله مقیاس Hudson مورد مصاحبه قرار گرفتند. دادهها با استفاده از آزمونهای 2c، t، ANOVA و رگرسیون خطی در نرمافزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید. یافتهها: از بین متغیرهای مرتبط با سوء رفتار، طول مدت سوء رفتار، سابقه خشونت فیزیکی و شدت سوء رفتار غیر فیزیکی رابطه معنیداری با دفعات اقدام به خودکشی داشت. با هر واحد افزایش انحراف معیار سوء رفتار فیزیکی، 37/0 درصد شانس اقدام به خودکشی افزایش یافت. این رقم در مورد تأثیر خشونت غیر فیزیکی، 20/0 درصد برآورد گردید. این احتمال با طولانی شدن مدت سوء رفتار، 19/0 درصد افزایش پیدا کرد. نتيجهگيري: بدون شک همسرآزاری بسته به طول مدت و شدت آن، شانس اقدام به خودکشی را افزایش میدهد. اقدامات قانونی و اجتماعی برای پیشگیری از همسرآزاری میتواند باعث کاهش خطر اقدام به خودکشی شود. |
کد مقاله | 28301 |
تعداد بازدید | 251 |
|