عنوان | سابقه آزار توسط همسر چه نقشی در بستری مجدد و اقدام به خودکشی زنان بستری در بخش روانپزشكی دارد: مطالعه مورد شاهدی |
تعداد صفحات | 8 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه تحقیقات علوم رفتاری (مصوب وزارت بهداشت) شماره 3 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1395 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 309-302 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | همسرآزاری خشونت خانگی خودکشی زنان اقدام به خودکشی خشونت خانگی علیه زنان اختلالات روانی خشونت فیزیکی سوء رفتار خانگی سوء رفتار با همسر زنان تحت سوء رفتار آزار غیر جسمی بیماران زن مورد شاهد بیماران روانی سوء رفتار جسمی سوء رفتار غیرجسمی |
چکیده |
زمینه و هدف: تعداد قابل توجهی از زنان به دنبال همسرآزاری تحت درمان روانپزشكی قرار میگیرند و این موضوع از دید محققان ایرانی مخفی مانده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط احتمالی سوء رفتار توسط همسر با دفعات بستری روانپزشكی و اقدام به خودكشی گروهی از این قشر آسیب دیده طراحی گردید. مواد و روشها: مطالعه از نوع مورد- شاهدی بود که در هر گروه 98 نفر بیمار زن از بخش روانپزشكی بیمارستان خورشید در سال 1394 به طور تصادفی انتخاب و به لحاظ سوابق سوء رفتار با مقیاس خشونت فیزیکی و غیر فیزیکی Hudson غربال شدند. دادههای خام به وسیله نرمافزار SPSS و اجرای آزمونهای آمار تحلیلی از جمله 2χ، آنالیز واریانس، t مستقل، Cramer، ANOVA و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: متوسط دفعات خودکشی گروه آزمایش بیش از گروه شاهد بود، ولی از نظر دفعات بستری روانپزشكی بین آنها تفاوتی دیده نشد؛ در حالی که رابطه معنیداری بین سن، دفعات اقدام به خودكشی و نوع اختلال روانپزشكی بیماران با دفعات بستری آنها دیده شد، سابقه سوء رفتار توسط همسر نقشی در بستری روانپزشكی آنها نداشت. نتيجهگيري: گزارش سوء رفتار به طور حتم به بستری روانپزشكی زنان نمیانجامد. به نطر میرسد که قضاوت بالینی برای بستری بیمار بر گرفته از شرایط سنی، سابقه اقدام به خودکشی قبلی و تهدیدهای فعلی و همچنین، رفتارهای ناشی از اختلال روانپزشكی وی باشد. بنابراین، جا دارد تا روانپزشک بالینی گامی فراتر برداشته و تبعات روانی خشونت خانگی را در فرمولاسیون درمانی خود لحاظ کند. |
کد مقاله | 28295 |
تعداد بازدید | 243 |
|