عنوان | جلوههای نمادين زن در اشعار مولانا |
تعداد صفحات | 26 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه بهارستان سخن (ادبيات فارسي) - معاونت پژوهشي دانشگاه آزاد اسلامي، واحد خوي - مصوب دانشگاه آزاد سال 13 پیاپی 31 |
تاریخ انتشار | بهار - 1395 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 126-101 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زن از دیدگاه مولوی زن در اشعار مولانا مولوی رمانتیک سمبل |
چکیده |
در ادب کلاسيک پارسي، زن حضوري غايب دارد و شايد بهترين راه براي ديدن چهره او، پرده برداشتن از مفهوم صوفيانه عشق باشد. در شعر شاعران گذشته ما، در هر مرحله اي که نامي از زن برده مي شود، کلي و يکسان است و ويژگي هاي فردي ندارند. ازين رو چهره زن هماره سمبل ها و نمادهاي گوناگون و متضادي را در عرصه فرهنگ ادب پارسي به خود ديده است. در عرصه ادبيات، کنش و واکنش گذشتگان جز در معدودي از داستان هاي عاشقانه و رمانتيک، که در آنها وجود زن نمودار موجودي وفادار و مهرورز به معشوق خود عشق مي ورزد، جملگي نقابي را پيش روي زن بر افراشته اند. برداشت هاي جزيي (سمبليک) از زن سبب خلق برداشت هاي کلي (تمثيلي) در دنياي ادبيات گرديده که در آثار موجود قابل ملاحظه است. در اين مقاله ضمن پرداختن به اين دوگونه بيني ها و تضادها در شعر مولانا، به راهکارهاي وي جهت تعديل وضعيت زن (توانمند سازي) اشاره شده است. |
کد مقاله | 27885 |
تعداد بازدید | 306 |
|