عنوان
|
بررسی نگرش زنان به ارزش فرزندان (مورد مطالعه: زنان 15-49 ساله شهر شیراز) |
تعداد صفحات
|
18 |
نویسنده
|
فاطمه هاشمینیا - ماهرخ رجبی - علی یار احمدی |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه جامعهشناسی کاربردی (پژوهشی علوم انسانی دانشگاه اصفهان سابق) - دانشگاه اصفهان - علمی پژوهشی سال 28 شماره 3 پیاپی 67 |
تاریخ انتشار
|
پائیز - 1396 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
78-61 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
زنان شیراز دیدگاه زنان شیراز ارزش فرزند ارزش احساسی ارزش عاطفی ارزش اقتصادی تداوم خانواده توسعه خود کسب هویت با فرزندان
|
چکیده
|
این مقاله به بررسی ارزش فرزندان از دیدگاه زنان شهر شیراز پرداخته است. شناخت ارزشهای مثبت و منفی فرزندان از منظر والدین به دلیل تاثیری که در تصمیمگیریها و انگیزههای والدین برای فرزندآوری ایجاد میکند نقش مهمی در تغییرات سطوح باروری یک جامعه ایفا میکند. در این پژوهش روش تحقیق به صورت پیمایشی بوده و اطلاعات با استفاده از پرسشنامه از یک نمونه 400 نفری از زنان 49-15 ساله متاهل ساکن در شهر شیراز جمع آوری شده است. یافتههای تحقیق نشان میدهد که مقوله بندی ارزش فرزندان با توجه به بارهای عاملی منتج از آزمونهای تحلیل عامل منطبق با مقوله بندی فاوست از ارزش فرزندان است. میانگین نمره کل ارزشگذاری فرزندان در مقیاس صفر تا صد برابر با 8/9 ± 73 می باشد. یافته های استنباطی مطالعه نشان می دهد که حداقل یکی از مقوله های ارزش فرزندان شامل ارزش اقتصادی، هزینههای فرصت از دست رفته، تقویت و توسعه خود، کسب هویت با فرزندان، تداوم خانواده با توجه به متغیرهای تحصیلات، سن ازدواج، درآمد خانواده، محل تولد، وضعیت اشتغال و سن زنان متفاوت است. بین متغیرهای تحصیلات و سن ازدواج با ارزشهای منافع اقتصادی، منافع احساسی، تقویت و توسعه خود و تداوم خانواده رابطه معنی دار و معکوس وجود دارد (05/0P-value &le). هرچه سن زن و شوهر افزایش مییابد درک زنان از منافع اقتصادی داشتن فرزند بیشتر میشود. برای زنانی که از درآمد خانوادگی بالاتری برخوردارند منافع اقتصادی، تداوم خانواده، توسعه و تقویت خود و کسب هویت با فرزندان اهمیت کمتری دارد. حداقل یکی از مقوله های ارزش فرزندان با توجه به متغیرهای تحصیلات، سن ازدواج، درآمد خانواده، محل تولد، وضعیت اشتغال و سن زنان متفاوت است. به طور کلی، جامعه مدرن امروزی شاهد تغییر مقولههای ارزش فرزندان از مفهوم سنتی آن است و زنان فرزند را به عنوان کالایی اجتماعی، فرهنگی، روانشناختی می پندارند که داشتن آن احساس مطلوبیت برای فرد ایجاد میکند که ارضا کننده ارزش های غیر مادی هستند و والدین حاضرند با وجود کاهش منافع عینی و کارکردی داشتن فرزند را تجربه کنند.
|