عنوان
|
نقش تعدیل کننده ناگویی طبعی در رابطه بین روانبنههای هیجانی و باورهای نارسایی عملکرد جنسی در زنان و مردان مبتلا به دیابت |
تعداد صفحات
|
14 |
نویسنده
|
سعید شاه حسینی تازیک - یاسر مدنی - مسعود غلامعلی لواسانی - محمدعلی بشارت |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه علوم روانشناختی - محمود منصور - علمی پژوهشی پیاپی 62 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 2017 - 1396 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
250-237 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
عملکرد جنسی زنان عملکرد جنسی دیابت عملکرد جنسی مردان روانبنههای هیجانی ناگویی طبعی باورهای نارسایی عملکرد جنسی
|
چکیده
|
از آنجاییکه رابطه جنسی خود یک هیجان است آن را باید در بستر هیجانها مطالعه نمود. بنابراین مسأله شناخت نحوه رابطه و تأثیر دو متغیر مهم حوزه روانشناسی یعنی ناگویی طبعی و روانبنه های هیجانی بر نارسایی عملکرد جنسی از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تعدیلکنندة ناگویی طبعی در رابطه بین روانبنه های هیجانی و باورهای نارسایی عملکرد جنسی در زنان و مردان مبتلا به دیابت میباشد. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی میباشد. نمونه ای 152 نفری (74 مرد و 78 زن) از افراد مبتلا به دیابت به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به دو روش حضوری و اینترنتی در طول 3 ماه مقیاسهای روانبنه های هیجانی (LESS، 2002)، مقیاس فارسی ناگویی طبعی تورونتو (FTAS-20، 1994) و پرسشنامه باورهای نارسایی عملکرد جنسی (SDBQ، 2003) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون تعدیلی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین روانبنه های هیجانی و باورهای نارسایی عملکرد جنسی و بین ناگویی طبعی و باورهای نارسایی عملکرد جنسی در سطح ( 01/0 p = ) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز حاکی از این امر بود که ناگویی طبعی رابطه بین روانبنه های هیجانی و باورهای نارسایی عملکرد جنسی در سطح (05/0 p = ) تعدیل میکند.
بر اساس یافته های این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که رابطه روانبنه های هیجانی با باورهای نارسایی عملکرد جنسی تنها یک رابطه خطی ساده نیست بلکه این رابطه میتواند تحت تأثیر ناگویی طبعی قرار گیرد.
|