عنوان
|
اثربخشی درمان هیجان مدار به شیوه گروهی بر بخشودگی بین فردی و امید در زنان مطلقه |
تعداد صفحات
|
22 |
نویسنده
|
ابراهیم نامنی - محمد محمدی پور - جعفر نوری |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه فرهنگ مشاوره و رواندرمانی (فرهنگ مشاوره سابق) - دانشگاه علامه طباطبایی - علمی پژوهشی سال 8 پیاپی 29 |
تاریخ انتشار
|
بهار - 1396 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
78-57 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
زنان مطلقه درمان متمرکز بر هیجان گروه درمانی امید بخشودگی بین فردی
|
چکیده
|
در اين پژوهش، اثربخشي درمان هيجان مدار به شيوه گروهي بر بخشودگي بين فردي و اميد در زنان مطلقه مورد بررسي قرار گرفت. روش پژوهش حاضر، به صورت نيمه تجربي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل نابرابر مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه زنان مطلقه زير 40 سال مراجعه كننده به مراكز مشاوره اي منطقه 2 شهر مشهد در خرداد 1394 مي باشد. روش نمونه گيري به صورت نمونه گيري هدفمند و داوطلبانه بوده است كه در ابتدا از بين زنان مطلقه مراجعه كننده به مراكز مشاوره منطقه 2 شهر مشهد 30 زنان مطلقه انتخاب و سپس به صورت تصادفي به 2 گروه آزمايش (15 نفر) و گروه كنترل (15 نفر) گمارش شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه بخشودگي بين فردي (1389) و پرسشنامه اميد اشنايدر (2000) بود. از هر دو گروه پيش آزمون به عمل آمد و سپس درمان هيجان مدار به شيوه گروهي طي 10 جلسه 90 دقيقه اي و به صورت هفتگي براي گروه آزمايش اجرا شد. پس از اتمام جلسات، از هر دو گروه آزمايش و كنترل پس آزمون گرفته شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل كواريانس تك متغيره استفاده شد. بر اساس نتايج حاصل از تحليل واريانس تك متغيره بين ميانگين نمرات پس آزمون گروه آزمايش و گروه كنترل تفاوت معناداري وجود داشت. بدين صورت كه درمان هيجان مدار به شيوه گروهي بر بخشودگي بين فردي و اميد در زنان مطلقه اثر گذار بود. (P < 0.001). با توجه به نتايج درمان مي توان گفت كه درمان هيجان مدار به شيوه گروهي مي تواند بخشودگي بين فردي و سطح اميد در زنان مطلقه را بهبود بخشد.
|