| عنوان | بخشایشگری، رضایتمندی زناشویی و سلامت روان والدین کودکان کم توان ذهنی و عادی | 
        
        
        
        
        
        
            | تعداد صفحات | 12 | 
        
                        
                    | نویسنده | فرزانه معتمدی شارک - باقر غباری بناب - زهرا ابرغم | 
        
        
        
    
	            
                | مشخصات نشریه | فصلنامه کودکان استثنایی (مصوب وزارت علوم) سال 16 شماره 4 پیاپی 62 | 
        
	            
                | تاریخ انتشار | زمستان - 1395 | 
		
		
		
	            
                | درجه علمی | علمی - پژوهشی | 
	
    
    
    
    
                
                | محدوده صفحات | 38-27 | 
    
                
                | زبان | فارسی | 
    
		
	
                    
                | کلید واژه | رضایت زناشویی  والدین کودکان کم توان ذهنی  کودکان عادی  کم توان ذهنی  والدین کودکان عادی  والدین کودکان کم توان ذهنی و عادی  بخشایشگری  رضایت زناشویی والدین کودکان کم توان ذهنی  رضایت زناشویی والدین کودکان عادی  سلامت روانی  مادران کودکان کم توان ذهنی  کودکان کم توان ذهنی  سلامت روان والدین | 
        
        
        
            | چکیده | هدف: این پژوهش با هدف بررسی رابطۀ بین بخشایشگری، رضایتمندی زناشویی و سلامت روان والدین کودکان کمتوان ذهنی و عادی انجام شده است. روش: در راستای رسیدن به هدف مزبور 80 نفر (40 مادر دارای کودک کمتوان ذهنی و 40 مادر دارای کودک عادی) به صورت تصادفی از شهرستان اسفراین انتخاب شدند و ابزارهای مورد استفاده شامل چکلیست نشانههای اختلالات روانی (SCL90-R)، آزمون رضایتمندی زناشویی انریچ و سیاهۀ بخشایشگری انرایت بود. یافتهها: نتایج تحقیق نشان داد میزان بخشایشگری و رضایتمندی زناشویی مادران بر سلامت روان آنها تاثیر مثبت داشته و سلامت روان آنها از طریق میزان بخشایشگری و رضایتمندی زناشویی قابل پیشبینی است. از بین دو متغیر بخشایشگری و رضایتمندی زناشویی، بخشایشگری بالا پیشبینیکنندۀ قویتری برای سلامت روان مادران کودکان کمتوان ذهنی و رضایتمندی زناشویی بالا، پیشبینیکنندۀ قویتری برای سلامت روان مادران کودکان عادی بود. همچنین بین رضایتمندی زناشویی و بخشایشگری در مادران کودکان عادی و کمتوان ذهنی در نمونۀ حاضر ارتباط مستقیم بوده و هر یک از این متغیرها نیز با سلامت روان مادران کودکان عادی و کمتوان ذهنی رابطۀ معنادار مستقیم داشتند. از طرفی یافتهها حاکی از تاثیرات منفی داشتن کودک کمتوان ذهنی بر سلامت روان و رضایتمندی زناشویی مادران کودکان کمتوان ذهنی بود. نتیجهگیری: بنابراین میتوان گفت که داشتن کودک کمتوان ذهنی بر سلامت روان و رضایتمندی زناشویی مادران تاثیر منفی دارد. پیامدهای نظری و عملی یافتهها در اصل مقاله مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. 
 |