عنوان | بازشناخت نادره زنان در صفوه الصفا |
تعداد صفحات | 23 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه پژوهش زبان و ادبیات فارسی - پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی - علمی پژوهشی پیاپی 40 |
تاریخ انتشار | بهار - 1395 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 103-81 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زنان عارف دوره مغول زنان صوفی صفوه الصفا شیخ صفی الدین اردبیلی ابن بزاز اردبیلی |
چکیده |
«صفوة الصفا» کتابی عرفانی است که «ابن بزّاز» در قرن هشتم آن را در شرح کرامات شیخ صفی الدّین اردبیلی (650- 735 ه.ق) تألیف نمود. این کتاب که در اواخر دورۀ مغول نگارش یافته، همواره به عنوان یک سند تاریخی به شمار میرفته است؛ زیرا بیانگر ویژگی های عرفان و تصوّف این دوره به ویژه غرب ایران بوده است. احراز هویت شخصیتهای این کتاب که برخی تاکنون به هیچ نحو بررسی نشده اند، اطلاعات ما را دربارۀ زنان صوفی و عارف پیش از صفویه افزایش میدهد. در این جستار با غور و استقصایی که مبتنی بر کتاب «صفوةالصفا» ست، نقش موثّر زنان در این دوره نمایانده شده است. زنانی که برخی از آنان جزء عارفان و مریدان شیخ صفی بودند و برخی علاوه بر گرایشهای عرفانی به دلیل تأثیرگذاری بر حکومت و اجتماع، در تاریخ این دوره حائز اهمیت اند. در این پژوهش پس از مقدمّه، با ذکر نمونه هایی از حکایتهای «صفوة الصفا» که به زنان غالباً ناشناخته اشاره دارد، پانزده زن در دو حوزة عرفان و سیاست شناسانده شده اند و نیز به بررسی جایگاه و نقش زن در آن دوره با توجه به دو مقولۀ عرفان و سیاست پرداخته شده است. |
کد مقاله | 25920 |
تعداد بازدید | 341 |
|