عنوان
|
ارتباط استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی و گرایش به فرزندآوری در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و فردوسی مشهد: مطالعه مقطعی |
تعداد صفحات
|
10 |
نویسنده
|
فائزه قربانی - ناهید گلمکانی - محمدتقی شاکری |
مشخصات نشریه
|
هفته نامه زنان مامایی و نازایی ایران شماره 19 |
تاریخ انتشار
|
مرداد - هفته سوم مردادماه 1395 - 1395 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
24-15 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
فرزندآوری رشد جمعیت شبکههای اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی مشهد گرایش به فرزندآوری شبکههای اجتماعی مجازی مطالعه مقطعی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد گرایش به باروری شبکههای مجازی
|
چکیده
|
مقدمه: از آنجا که میزان باروری با عوامل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مرتبط است، شناسایی دقیق این عوامل ضرورت دارد. ایران در مرحله نزول روند رشد جمعیتی قرار دارد و مواردی که میتواند نقش مؤثری در روند کاهش باروری داشته باشد، پیشرفت تکنولوژی است. نمونه ای از تکنولوژی، گسترش صنعت ارتباطات به ویژه شبکه های اجتماعی مجازی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و گرایش به فرزندآوری در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و فردوسی مشهد انجام شد. روشکار: این مطالعه مقطعی در سال 1394 بر روی 909 نفر از دانشجویان دانشگاه فردوسی و علوم پزشکی مشهد انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات فردی، پرسشنامه استفاده از شبکه های اجتماعی در 5 بعد و پرسشنامه گرایش به فرزندآوری بود. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 19) و آزمونهای کولموگروف- اسمیرنوف و ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در میان ابعاد استفاده از شبکه های اجتماعی، شدت استفاده با درصد میانگین 60، از بقیه ابعاد بیشتر بود. نوع استفاده، شدت استفاده و میزان کنشگری با گرایش به فرزندآوری ارتباط مثبت و معنی داری داشتند (001/0 > p) و میزان استفاده و طول مدت عضویت ارتباط معنی داری نداشتند (25/0 = p). سن، بُعد خانوار و مقطع تحصیلی نیز با گرایش به فرزندآوری ارتباط منفی و معنی داری داشتند (002/0 > p) نتیجه گیری: باروری افراد بیشتر متأثر از ویژگیهای فردی مانند سن و بُعد خانوار است. به نظر میرسد به طور کلی استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی بر کاهش تمایل به باروری تأثیری نداشته است.
|