عنوان | زن ايراني به روايت بوف كور صادق هدايت |
تعداد صفحات | 11 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه تحقيقات تعليمي و غنايي زبان و ادب فارسي - دانشگاه آزاد اسلامي، واحد بوشهر - مصوب دانشگاه آزاد پیاپی 24 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1394 |
درجه علمی | ندارد |
محدوده صفحات | 93-83 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زن ایرانی زن در رمانهای فارسی بوف کور صادق هدایت |
چکیده |
ادبيات هر ملت، در هر دوره، به مقتضاي مسائل اجتماعي، سياسي، اقتصادي و ديني شكل ميگيرد. اما چگونگي انعكاس وقايع بستگي به ديدگاه نويسنده و جايگاه اجتماعي، و محيط زندگي او دارد. قبل از مشروطه زنان خلق شده در اكثر آثار ادبي به شدت منفعل، محدود، مقلد و سطحي نگر است. در عصر مشروطه نيز با آنكه دايره اختيارات زنان افزايش يافته بازهم ادبيات ما مذكر است و زنان در حاشيه اند و نقشهاي فرعي دارند. با توجه به اهميت نقش و جايگاه زنان در جامعه امروز، در اين مقاله جايگاه و خصيصه هاي مثبت و منفي زن را در آينه بوف كور صادق هدايت بررسي كرده به اين نتيجه رسيده ايم كه؛ چهره زن در روايت بوف كور مخدوش است. هر دو زن (اثيري و لكاته) صامتند. جز اين كه زن لكاته تنها يك بار سخن ميگويد و زن اثيري كاملاً ساكت است. راوي در ذهن خود عاشق زني است كه تن به تقدير بسپارد و اعتراضي نكند و كاملا مقهور قدرت مرد باشد، شايد پرداختن به عشق با برداشتي فرويدي از ديد شخصيتي روان پريش و ناتوان از برقراري رابطه ي طبيعي با زنان، سبب ميشود كه هدايت نتواند چهره كاملي از زن ايراني زن محصور در حجاب جامعه و سنت تمثيل گونه ترسيم كند. |
کد مقاله | 23309 |
تعداد بازدید | 359 |
|