عنوان | ارتقاء جايگاه «نسوان» به «زنان» در قوانين انتخاباتي (1341-1331ه.ش.) بررسی چالش: تشکلهای زنان، مراجع تقلید و دولتها |
تعداد صفحات | 33 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه اسناد بهارستان - كتابخانه، موزه و مركز اسناد مجلس شوراي اسلامي پیاپی 4 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1393 |
درجه علمی | علمی - ترویجی |
محدوده صفحات | 65-33 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زن دولت تشکلهای زنان مرجعیت ارتقای جایگاه زنان آیت الله بروجردی نسوان نیروهای مذهبی قوانین انتخاباتی مراجع تقلید |
چکیده |
چنين به نظر مي رسد كه بعد از انقلاب مشروطه، امر برگزاري انتخابات، كانديداتوري افراد و حضور مردان در پاي صندوق هاي راي مهم ترين عرصه مشاركت سياسي ايرانيان بوده است. در قانون انتخابات مشروطه، نسوان از حضور در اين عرصه مهم منع شدند. در ماده سوم از فصل اول «نظام نامه انتخابات اصنافي» مورخ 19 رجب 1324، نسوان به همراهِ افراد نيازمند قيم، ورشكستگان، تبعه خارجي، اشخاص كمتر از 25 سال، افراد فاسدالعقيده و مرتكبين قتل و سرقت، از راي دادن محروم شدند. اساس اين ماده واحده علي رغم چندين بار اصلاح قانون انتخابات، تغيير چنداني نكرد؛ به طوري كه طبق آن، نسوان طي قريب پنج دهه از شركت در انتخابات محروم ماندند.\r\nعناصر سنت گرا در راس مخالفين شركت زنان در انتخابات بودند؛ از آن جمله آيت الله بروجردي در دوران مرجعيت عام خود (1339ـ1325) با هرگونه تلاش در اين راستا مخالفت ورزيد. حتي در خلال فضاي باز سياسي دوران نخست وزيري دكتر محمد مصدق، مطالبات دو تشكل زنانه، يعني «شوراي زنان ايران» و «كانون بانوان ايران» با واكنش تند ايشان مواجه گرديد. تا اينكه بعد از رحلت آيت الله بروجردي به اهتمام هيئت حاكمه و بر اساس رفراندوم اصول ششگانه انقلاب سفيد در ششم بهمن 41، به زنان حق شركت در انتخابات داده شد. همين امر، زمينه اي فراهم كرد كه در سال بعد، در انتخابات دوره 21 مجلس شوراي ملي، زنان نه تنها در انتخابات شركت كردند، بلكه به نمايندگي مجلس نيز انتخاب شدند. \r\nاين مقاله، توصيفي ـ اسنادي و حاكي از آن است كه تلاش براي شركت زنان در انتخابات، چالش عمده بين تشكل هاي زنان و نيرو هاي مذهبي در اين دوره بود، كه بالاخره با تمايل هيئت حاكمه، اين چالش به نفع زنان خاتمه يافت. |
کد مقاله | 23102 |
تعداد بازدید | 270 |
|