عنوان | قرائت قرآن توسط حائض در فقه مذاهب اسلامی |
تعداد صفحات | 24 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دوفصلنامه فقه مقارن - دانشگاه مذاهب اسلامي سال 2 پیاپی 4 |
تاریخ انتشار | پاییز و زمستان - 1393 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 108-85 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | استماع فقه امامیه مذاهب اسلامی عادت ماهیانه فقه مذاهب قرائت قرآن استماع قرآن جنب ذکر حائض |
چکیده |
درباره قرائت قرآن توسط حائض، به طور کلی دو نظر از سوی فقها مطرح شده است. نظر رایج و پرطرفدارتر این است که قرائت قرآن توسط حائض در ایام حیض ممنوع و حرام است. در مقابل این نظر، قول دیگری قرار دارد که قرائت قرآن را در ایام حیض توسط حائض جایز میداند و طرفداران این قول برای اثبات نظریه خود، به دلایلی نقلی از جمله عموم آیات وارده درباره امر به قرائت قرآن و روایات و نیز دلایل عقلی استناد نمودهاند. در مقابل، قائلان به منع قرائت قرآن، نیز برای اثبات نظر خود به دلایلی نقلی از جمله آیه «لَا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ» و حدیث «لا تقرأ الحائض و لا الجنب شیئاً من القرآن» و روایات دیگر و نیز دلایل عقلی از جمله قیاس استناد نمودهاند. این نوشتار ضمن بررسی آرای فقهی موجود در این مسئله، در نهایت به این نتیجه رسیده است که قول قائلان به عدم جواز قرائت قرآن در ایام حیض راجح است. |
کد مقاله | 23066 |
تعداد بازدید | 313 |
|