عنوان | بررسي نشانگان اجتماعي گذار و طلاق |
تعداد صفحات | 32 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه مطالعات راهبردی زنان (کتاب زنان سابق) سال 17 پیاپی 67 |
تاریخ انتشار | بهار - 1394 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 156-125 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | اشتغال زنان باروری تحصیلات عالی زنان شهرنشینی طلاق |
چکیده |
افزايش روزافزون طلاق در ايران از يك سو و آسيب زا بودن اين پديد ه ي اجتماعي از سوي ديگر، پژوهشگران را به كنكاش در مورد عوامل موثر در طلاق ترغيب كرده است؛ به گونه اي كه برخي به مطالعه ي متغيرهاي جمعيت شناختي نظير سن، تحصيلات، باروري و غيره پرداخته و گروهي نيز عوامل جامعه شناختي نظير تغييرات كمي و كيفي در ساختار خانواده، شهرنشيني، توسعه ي انساني و غيره را مطرح كرده اند. مقاله ي حاضر ضمن تركيب اين دو رويكرد، با استفاده از روش تحليل ثانويه به بررسي عوامل اجتماعي موثر در نرخ طلاق در سال 1390 در سطح استان هاي كشور مي پردازد. بر اساس نتايج، شهرنشيني، باسوادي زنان، سهم زنان با تحصيلات عالي و اشتغال زنان (به صورت مستقيم) و هسته اي شدن خانوارها و كاهش باروري (به صورت معكوس) از جمله متغيرهاي موثر در طلاق شناخته شده اند. نتايج تحليل رگرسيوني حاكي از آن است كه 59 درصد تغييرات نرخ طلاق را متغيرهاي پيش بيني كننده همچون نرخ شهرنشيني، بعد خانوار، نرخ باروري و نرخ باسوادي زنان تبيين مي كند. اين به آن معني است كه بسياري از متغيرهاي سطوح خرد و مياني در سطح كلان نيز امكان مفهوم سازي و تحليل دارند. |
کد مقاله | 22894 |
تعداد بازدید | 208 |
|