عنوان | مشروعیت ازدواج با شرط محدودیت در تمکین |
تعداد صفحات | 17 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دوفصلنامه مطالعات جنسیت و خانواده - مصوب حوزوی سال 1 شماره 1 |
تاریخ انتشار | پاییز و زمستان - 1392 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 133-117 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | تمکین (اطاعت) شرط عدم تمکین مقتضای ذات نکاح |
چکیده |
از منظر علمای فقه و حقوق اسلامی، درج هر شرطی در ضمن عقد نکاح که از شرایط عمومی صحت برخوردار باشد، بلامانع است. اکنون این پرسش مطرح است که آیا زوجه میتواند در ضمن عقد نکاح «تمکین محدود» را شرط نماید؟ پاسخ به این سؤال مستلزم بررسی ماهیت و مقتضای ذات عقد نکاح است. نوشتار حاضر که به روش تحلیلی و توصیفی مستند است می¬کوشد تا اثبات نماید که تمکین در ذات عقد نکاح لحاظ نشده است، بلکه مقتضای اطلاق آن میباشد؛ زیرا آثار و مقاصد متعددی بر نکاح مترتب است که هر یک میتوانند مجوزی در صحت عقد تلقی شوند؛ از این رو، حق تمکین در ضمن عقد نکاح قابل تعدیل است. اما از آنجایی که شرط نباید سالب حق باشد، حذف هرگونه تمکین از زندگی زناشویی، مشمول ماده 959 قانون مدنی بوده و نافی اثر مطلوب عقد نکاح است و با مفهوم عرفی ازدواج سازگاری ندارد؛ مع الوصف در زندگی معاصر که برخی از زنان همچون مردان در فعالیتهای اجتماعی و اقتصادی مشارکت فعال دارند، گاهی پاسخ به مطالبات زوج در خصوص تمکین در هر زمانی میسر نیست؛ لذا برای پیشگیری از اختلافات مربوط به تعهدات تمکین، زوجه میتواند خواستههای زوج را در این زمینه با استفاده از شرط ضمن عقد محدود نماید. |
کد مقاله | 22377 |
تعداد بازدید | 554 |
|