عنوان
|
تحلیل جامعهشناختی الگوهای فرزندپروری و تأثیر آن در پیشگیری از وقوع جرم (مورد مطالعه: مددجویان زندان زاهدان) |
تعداد صفحات
|
33 |
نویسنده
|
علیرضا حیدرنژاد - رضا باغ شیرین - کاوه امیدی ملایری |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه مطالعات امنيت اجتماعی - معاونت اجتماعی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (ناجا) - علمی پژوهشی پیاپی 39 |
تاریخ انتشار
|
پائیز - 1393 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
157-125 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
ساختار خانواده نظارت والدین زاهدان (شهرستان) رضایتمندی از زندگی تحلیل جامعهشناختی پیشگیری از جرم ارتکاب جرم کارکرد خانواده سبک فرزندپروری
|
چکیده
|
خانواده اولین محیط تربیتی رشد کودک است و با اینکه در طول زمان بسیاری از کارکردهای خود را به نهادهای مختلف اجتماعی محول نموده اما هیچ نهادی تا کنون نتوانسته است مهمترین کارکردهای آن را به طور کامل عهده دار شود. هدف این تحقیق شناسایی ساختارو الگوهای روابطی خانوادههای زندانیان زندان زاهدان است. محققان بر این باورند که الگوهای روابطی والدین و فرزندان در ساختار خانواده، عاملی مؤثر در گرایش به بزهکاری اجتماعی میباشد. هدف، شناسایی نقش کیفیت پیوندها و ساختارخانوادگی، نظارت والدین، تاثیرات والد - همسالان به عنوان متغیرهای مؤثر در پیشگیری اولیه از ارتکاب بزهکاری است. پژوهش به صورت پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه استاندارد، همراه با مصاحبه انجام شده است. جامعه آماری، زندانیان زندان زاهدان میباشد که با استفاده از جدول مورگان 341 نفر به عنوان نمونه و با روش نمونه گیری طبقهای انتخاب شدهاند. به طور عمده از نظریههای کنترل اجتماعی، شیوههای فرزند پروری و الگوی کوئرنر و فیتز پاتریک استفاده شده است. یافتههای این پژوهش نشان میدهدکه 40 درصد مجرمان متعلق به خانوادههایی با الگوی مساحمه گر یا بی توجه و 34 درصد آنها به الگوی والدین مستبد تعلق داشتهاند. کمبود محبت ازطرف والدین، رانده شدن و طرد از خانواده، تحقیر و سرزنش والدین و الگوهای اشتغال و میزان درآمد ماهیانه ارتباط مستقیم و معنی داری با گرایش به ارتکاب جرم در بین مددجویان زندان زاهدان داشته است. نتایج نشان داد اختلال در کاردکردهای خانواده از قبیل اعتیاد والدین، ضعف هم حضوری والدین، طلاق و نزاعهای دائمی و ضعف در کنترل اجتماعی از سوی والدین جز مهمترین عوامل خانوادگی هستند که گرایش به جرم را در افراد تسهیل مینماید. از آنجا که آسیبهای اجتماعی در صورت فراگیر شدن تبدیل به مسئله اجتماعی میگردد و مسائل اجتماعی به نوبه خود تهدید کننده امنیت اجتماعی و روانی جامعه در سطح کلان و خانوادهها و افراد در سطوح خرد میباشد بنابراین شایسته است با توجه به رویکرد پیشگیری مدار عوامل مؤثر در بروز آسیبهای اجتماعی شناسایی و نسبت به رفع آنها اقدام شود.
|