عنوان | تأثير درمان عيوب نکاح بر حق فسخ |
تعداد صفحات | 20 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه پژوهشهای فقه و حقوق اسلامی (فقه و مبانی حقوق اسلامی سابق) - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل سال 11 شماره 3 پیاپی 40 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1394 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 50-31 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | انحلال نکاح حق فسخ نکاح فسخ نکاح لاضرر عیوب نکاح درمان عیب |
چکیده |
حق فسخ نکاح از جمله حقوقی است که قانون مدنی به پيروی از فقه اماميه، برای زوجين در نظر گرفته است و هر يک از زوجين به استناد وجود عيب در طرف مقابل میتواند عقد نکاح را منحل سازد. البته امروزه با پيشرفتهای پزشکی برخی از عيوب موجب فسخ نکاح، قابل درمانند و فرد پس از درمان بهبودی خود را باز میيابد ولی پرسشی که مطرح میشود اين است که آيا پس از درمان عيب يا بيماری، حق فسخی که قبل از درمان برای طرف مقابل به وجود آمده است از بين میرود يا نه؟ در پاسخ به اين پرسش دو ديدگاه متعارض وجود دارد؛ ديدگاه غالب درميان فقيهان متقدم اماميه که از شهرت نيز برخوردار است و درمان را مسقط حق فسخ نمیداند، بر بقای حق فسخ حتی پس از درمان تأکيد می کند. در مقابل برخی از فقيهان معاصر و حتی برخی از فقيهان متقدم نيز معتقدند که با از بينرفتن بيماری و يا عيب، ضرر ناشی از آن نيز از بين میرود و دليلی برای بقای حق فسخ وجود نخواهد داشت. اين نوشتار به بررسی دو ديدگاه گفته شده میپردازد و درستی هر يک از اين دو ديدگاه را با نگاهی به وضع قانون مدنی به نقد میکشد. |
کد مقاله | 20748 |
تعداد بازدید | 392 |
|