عنوان
|
رابطه کيفيت زندگی کاری با ميزان تعارض کار خانواده پرستاران بيمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران |
تعداد صفحات
|
7 |
نویسنده
|
امیر اشکان نصیری پور - مهرک پورمطهری |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه بيمارستان - انجمن علمي اداره امور بيمارستانها٬ دانشگاه علوم پزشكي تهران سال 13 شماره 4 پیاپی 51 |
تاریخ انتشار
|
زمستان - 1393 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
151-145 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
تعارض کار خانواده پرستاران کیفیت زندگی کاری بیمارستان
|
چکیده
|
زمينه و هدف :امروزه کيفيت زندگی کاری به عنوان يک مفهوم جهانی در مديريت منابع انسانی و توسعه سازماني موردتوجه قرار گرفته و ارتقای آن کليد اصلی موفقيت مديريت هر سازمان به شمار مي رود.همچنين تعارض کار –خانواده پديده مهمی است که هم کارکنان و هم کارفرمايانشان را تحت تاثير قرار می دهد.اين مطالعه به تعيين همبستگی کيفيت زندگی کاری با ميزان تعارض کار-خانواده آنان می پردازد.\r\nمواد و روشها: اين پژوهش از نوع توصيفی– تحليلي و مقطعی است .جامعه آماری پرستاران بيمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران با حجم نمونه215 نفر بود. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه 29 سوالی کيفييت زندگي کاری کاسيو(casio) همچنين پرسشنامه 18 سوالی تعارض کار–خانواده کارلسون (Carlson) بود. برای تحليل داده ها از آزمون همبستگی اسپيرمن استفاده شد.\r\nيافته ها: از بين مولفه های کيفيت زندگی کاری، امتيازات مادی و آموزش با ميزان تعارض کار–خانواده رابطه معنی داری نداشتند، ولی بين تعارض کار – خانواده با دموکراسی در سازمان001/0 P =، مشارکت در تصميم گيري009/0 P =،طراحی شغل017/0 P = ،فضای کاری در سازمان004/0 P = ، رابطه معنی داری وجود داشت. در نهايت بين کيفيت زندگی کاری پرستاران با ميزان تعارض کار- خانواده رابطه معنی دارمشاهده شد (001/0 > P و 26 /0 r =).\r\nنتيجه گيری: به دليل رابطه معنادار بين کيفيت زندگی کاری و تعارض کار – خانواده پرستاران، مي توان نتيجه گرفت که با برنامه ريزی صحيح جهت افزايش کيفيت زندگی کاری پرستاران می توان شاهد کاهش تعارض کار –خانواده آنان بود.
|