عنوان
|
عملکرد خانواده در والدين کودکان مبتلا به سرطان |
تعداد صفحات
|
10 |
نویسنده
|
شکوفه مدانلو - کاملیا روحانی - اعظم شیرین آبادی فراهانی - اسما پورحسینقلی |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه پژوهش پرستاری ایران - انجمن علمي پرستاري ايران - علمی پژوهشی شماره 1 پیاپی 36 |
تاریخ انتشار
|
بهار - 1394 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
65-56 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
عملکرد خانواده سرطان در کودکان والدین کودکان مبتلا به سرطان
|
چکیده
|
مقدمه: عملکرد خانواده يکی از شاخص های مهم تضمين کننده کيفيت زندگی و سلامت روانی کل خانواده به شمار می رود. از آنجايی که بيماری کودک بر روی سبک زندگی و عملکرد خانواده تأثير می گذارد، لذا مطالعه ای با هدف "تعيين عملکرد خانواده در والدين کودکان مبتلا به سرطان" انجام شد. \r\nروش: اين پژوهش يک مطالعه توصيفی است که در بخش های سرپايی و بستری سه بيمارستان وابسته به دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران در بهار 1393 انجام شد. تعداد 62 جفت والد (پدر و مادر) دارای کودک مبتلا به سرطان به روش مبتنی بر هدف انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات جمعيت شناسی و بالينی و پرسشنامه استاندارد FAD يا MacMaster Family Assessment Device بوده است که به روش خود گزارش دهی توسط شرکت کنندگان تکميل شد. جهت تعيين پايايی پرسشنامه ها از دو روش همسانی درونی (محاسبه ضريب آلفای کرونباخ) و آزمون مجدد استفاده شد. آناليز داده ها با نرم افزار SPSS 20، توسط آزمون t مستقل، ضريب همبستگی پيرسون و اسپيرمن و مدل رگرسيون خطی انجام شد. \r\nيافته ها: يافته ها نشان می دهد که ميانگين سنی مادران و پدران شرکت کننده در پژوهش به ترتيب 9/5 ± 6/31 و 3/5 ± 6/36 سال بوده است. همچنين اکثريت والدين اظهار کردند که درآمد کمتر از 9 ميليون ريال در ماه داشته اند (1/54%). به علاوه اکثر کودکان مبتلا به لوسمی بوده (8/75%)، در محدوده ی سنی 36-13 ماه قرار داشته (29%) و ميانگين مجموع روز های بستری کودک در بيمارستان 1/13 ± 7/14 روز بوده است. نتايج نشان می دهد که تقريبا نيمی از والدين کودکان مبتلا به سرطان،عملکرد عمومی ناسالم داشته اند (46%). بيشترين اختلال در ابعاد حل مشکل (5/60%) و آميختگی عاطفی (8/54%) گزارش شد. بين ميانگين امتيازات والدين در ابعاد عملکرد خانواده تفاوتی وجود نداشت (p > 0/05). رابطه معناداری بين سن کودک (p < 0/05) و تحصيلات پدر (p = 0/01) با عملکرد عمومی خانواده وجود داشت (R2 = 0/13). \r\nنتيجه گيری: توجه به بهبود عملکرد خانواده های دارای کودک مبتلا به سرطان و حمايت از آن ها به ويژه در بعد حل مشکل و آميختگی عاطفی از اولويت های بهداشت و درمان است. پيشنهاد می شود که در خانواده های دارای کودک مبتلا به سرطان، برنامه ريزی برای مراقبت های پرستاری خانواده محور با بررسی و شناخت عملکرد خانواده آغاز شود تا گامی مؤثر جهت توانمند سازی خانواده ها برداشته شود.
|