عنوان | زن و ضربالمثلهاي جنسيتي |
تعداد صفحات | 24 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه زبان و ادب فارسي - دانشگاه آزاد اسلامي، واحد سنندج - مصوب دانشگاه آزاد سال 4 پیاپی 11 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1391 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 158-135 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زن ضربالمثل ادبیات شفاهی ضربالمثلهای جنسیتی |
چکیده |
ضرب المثل ها جزئي از ادبيات شفاهي هستند که در هر زبان و فرهنگي گفته و شنيده مي شوند، ولي موضوعات دربرگيرنده ضرب المثل ها از جامعه اي به جامعه ديگر متفاوت بوده و بيانگر مسائل مورد علاقه يا انزجار مردم آن جامعه و در واقع انعکاسي از فرهنگ اصيل و شايع هر جامعه است. از ويژگي هاي ضرب المثل ها مجهول المولف بودن، انتقال شفاهي از نسلي به نسل ديگر و مجهول بودن خاستگاه ضرب المثل ها است. از آنجا که شکل گيري ضرب المثل ها هيچ گونه پشتوانه منطقي و علمي ندارد، بنابراين هر چه افراد جامعه از مراحل رفتارهاي سنتي و غيرمنطقي به طرف رفتارهاي منطقي و حساب شده تر متمايل مي شوند، از رواج امثال و حکم کاسته مي شود و افراد در تاييد يا نفي امري کمتر به ضرب المثل استناد مي کنند، زيرا در اثبات يا رد موضوع مورد نظر خود بهتر و بيشتر مي توانند از استدلالات منطقي استفاده کنند. بعضي از ضرب المثل ها سويه گيري جنسيتي دارند. هدف اين مقاله آن است که مشخص نمايد که ميزان استفاده از اين نوع ضرب المثل ها در بين مردم شهر تهران چگونه است. روش پژوهش پيمايشي بوده است.مردم شهر تهران جامعه آماري اين پژوهش بوده و ابزار اندازه گيري پرسشنامه محقق ساخته است. در اين پرسشنامه ضرب المثل هاي جنسيتي در بين ضرب المثل هاي عمومي قرار گرفت و توسط 71 نفر از مردان و زنان در دسترس در شهر تهران پرشد. از جمله يافته هاي اين پژوهش ايناست که ميزان شنيدن ضرب المثل هاي جنسيتي در بين مردان 0.93 و در زنان 0.74 در مقياس 0 تا 4 بوده است. با توجه به يافته ها چنين مي توان نتيجه گيري کرد که ميزان کاربرد ضرب المثل هاي جنسيتي در حجم نمونه مورد نظر در حد بسيار کم است. |
کد مقاله | 20095 |
تعداد بازدید | 611 |
|