عنوان
|
قصد رفتاری و رفتار پدران در پيشگيری از گرايش فرزندان به مواد اعتيادآور |
تعداد صفحات
|
10 |
نویسنده
|
مهدی میرزایی علویجه - سعید مظلومی محمودآباد - مجتبی یاسینی اردکانی - محسن عسکری شاهی - فرزاد جلیلیان - فاضل زینت مطلق - ناصر حاتمزاده |
مشخصات نشریه
|
آموزش بهداشت و ارتقاي سلامت ايران - انجمن علمي آموزش بهداشت و ارتقاي سلامت ايران سال 1 شماره 2 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1392 |
محدوده صفحات
|
64-55 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
اعتیاد پیشگیری والدین نظریه رفتار برنامهریزی شده
|
چکیده
|
مقدمه: پيشگيری اوليه، کارآمدترين روش جلوگيری از افزايش فراوانی اعتياد در جامعه می باشد. اين مطالعه با هدف تعيين ميزان قصد و رفتار پدران در پيشگيری از گرايش فرزندان به مواد اعتياد آور صورت گرفت. روش کار: دراين مطالعه توصيفی- تحليلی 180 نفر از پدران شهر يزد به روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه ای سه قسمتی شامل هفت سوال جمعيت شناختی و زمينه ای، پنج گويه قصد رفتار و نه سوال عملکرد به صورت خود گزارش دهی بود که توسط نمونه ها تکميل گرديد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-18 وآمار توصيفی و آزمو نهايی نظير تی مستقل، آنووا، آناليز رگرسيون خطی و ضريب همبستگی پيرسون در سطح معناداری 05 / 0 مورد تجزيه وتحليل قرار گرفتند. يافته ها: در بخش قصد رفتاری، تمايل به انجام رفتار از شش ماه آينده و در قسمت رفتار، صحبت صحيح و منطقی و برقراری رابطه صميمانه با فرزندان دارای امتياز بالاتر بودند. در سازه قصد رفتاری 04/64 و رفتار 11/68 درصد از حداکثر نمره قابل اکتساب کسب شد. پدران دارای سطح تحصيلات ليسانس و بدون سابقه اعتياد در دوستان و خانواده از رفتار بالاتر و پدران مطلقه از قصد بالاتری برخوردار بودند. قصد رفتار 9/17 درصد از واريانس رفتار را پيش بينی نمود نتيجه گيری: با توجه به تبيين قصد رفتاری در انجام رفتارهای پيشگيری کننده، توصيه م يشود که جهت تهيه و اجرای برنامه های آموزشی ، موارد مربوط به نحوه صحبت صحيح و منطقی و برقراری رابطه صميمانه با فرزندان بيشتر مورد توجه و آموزش قرار گيرد.
|