عنوان
|
رابطه بين شيوههای فرزندپروری والدين با كمال گرايی و خودتنظيمی و مقايسه آن در دانشآموزان خانوادههای تک فرزند و چند فرزند |
تعداد صفحات
|
22 |
نویسنده
|
پریسا فرنودیان - حسن اسدزاده دهرائی - صغری ابراهیمی قوام |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه علوم رفتاری - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ابهر - علمی پژوهشی پیاپی 16 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1392 |
محدوده صفحات
|
120-99 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
خودتنظیمی کمال گرایی سبک فرزندپروری خانوادههای تک فرزند خانوادههای چند فرزند
|
چکیده
|
هدف اين تحقيق بررسي رابطه بين شيوه هاي فرزند پروري والدين با کمال گرايي و خود تنظيمي و مقايسه آن در دانش آموزان خانواده هاي تک فرزند و چند فرزند بوده است. جامعه پژوهش عبارت بودند از کليه دانش آموزان دبيرستان تهران که تعداد 486 دانش آموز دختر مقطع متوسطه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه کمال گرايي چند بعدي (MPS)، مقياس يادگيري خودتنظيمي (پنتريچ و دي گروت، 1990)، پرسشنامه فرزند پروري (بامريند، 1973). يافته هاي پژوهش نشان داد بين شيوه فرزندپروري والدين با خودتنظيمي و کمال گرايي دانش آموزان همبستگي معنادار وجود دارد به بيان ديگر بين شيوه فرزندپروري اقتدارگرا و خودتنظيمي رابطه مثبت و معناداري وجود دارد و بين شيوه فرزندپروري استبدادي و سهل گرا و خودتنظيمي رابطه منفي وجود دارد. بين کمال گرايي خودمحور و جامعه محور و شيوه فرزند پروري اقتدارگرا و استبدادي رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بين شيوه فرزندپروري با کمال گرايي و خودتنظيمي در خانواده هاي تک فرزند و چند فرزند تفاوت وجود دارد. به طور کلي، تعامل عاطفي والدين با فرزندان تاثير قابل توجهي بر رشد مهارت هاي خود تنظيمي و کمال گرايي فرزندان دارد و از آن جا که والدين اولين معلمان فرزندان هستند و تاثير پذيري فرزندان در اوايل کودکي از والدين که اولين الگوهاي آن ها هستند بسيار زياد است، والدين مي توانند با اتخاذ شيوه هاي صحيح تربيتي در برخورد با فرزندان از تاثير پذيري خود حداکثر استفاده تربيتي را ببرند.
|