عنوان | جايگاه زنان در نقش برجستههاي ساساني |
تعداد صفحات | 11 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | تاریخ پژوهی - انجمن علمی گروه تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد - علمی تخصّصی سال 16 پیاپی 58 |
تاریخ انتشار | بهار - 1393 |
محدوده صفحات | 329-319 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زن دوره ساسانی شاه نقش برجسته اردشیر بابکان |
چکیده |
از دوره ساسانيان بيشتر ازسي وسه نقش برجسته باقي مانده است كه اكثر آن ها در استان فارس قرار دارند و بقيه در ري، آذربايجان و در نهايت گروه كوچك و مهمي از آن ها در طاق بستان كرمانشاه ديده شده اند. تعدادي از اين نقش برجسته ها نقش زناني از خانواده شاهي مشاهده مي شود كه نشانگر اهميت جايگاه زنان دردربار مي باشد.زيرا در دوره ساسانيان همسر شاه و مادرشاه در ميان زنان درباربالاترين جايگاه را داشتند. زنان شاه در مقام اعضاي دربار در اجتماع حاضر مي شدند، در ركاب شاه سفر مي كردند و در مناسبت هاي رسمي دربار حضور داشتند. نام آن ها را بر آتشكده ها مي گذاشتند و همانطوريكه از سكه ها مشخص است، در كنار شاه به اداي مناسك ديني مي پرداختند.\r\nتصويرزنان نيز درنقش برجسته هاي شاهي قرار گرفته است كه از جمله مي توان به حضور آن ها در صحنه هاي اعطاي مناصب و نقش برجسته هايي كه ظاهرا صحنه هاي خصوصي شاه و همسرانش را به نمايش مي گذاشت، اشاره كرد. نخستين حضور زن ساساني در نقش برجسته هاي اين دوره از نقش رجب اردشير اول در استان فارس شروع مي شود. بهرام دوم، دومين شاه بعد از اردشير اول است كه تصوير خانواده خود رادر سه نقش برجسته ( سرمشهد، نقش رستم، برم دلك ) به تصوير كشيده است. در نقش برجسته نرسي ( نقش رستم ) ما تصوير زن را به صورت آناهيتا مشاهده مي كنيم كه نرسي حلقه سلطنت را از او مي گيرد. حضور اين ايزد بانو در نقش برجسته خسرو پرويز در طاق بستان نيز تكرار شده است. در اين پژوهش تلاش بر اين است تا با بررسي ومعرفي برخي از نقش برجسته هاي دروه ساساني كه در آن ها تصوير زنان به نمايش گذاشته شده است به جايگاه نقش زنان دردوره ساساني پرداخته شود. |
کد مقاله | 19703 |
تعداد بازدید | 440 |
|