عنوان | بررسي آموزههاي تعليمي در ازدواجهاي سياسي ايران |
تعداد صفحات | 12 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | تحقيقات تعليمي و غنايي زبان و ادب فارسي - دانشگاه آزاد اسلامي، واحد بوشهر - مصوب دانشگاه آزاد پیاپی 15 |
تاریخ انتشار | بهار - 1392 |
محدوده صفحات | 58-47 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | ادبیات فارسی ازدواج سیاسی ادبیات تعلیمی ایران پیش از اسلام |
چکیده |
زن در طول تاريخ ايران عمدتا در کنار مرد و با عنوان همسر و مادر نقش ايفا کرده است و نداشتن شوهر نهايتا با بي فرزندي و عقيم بودن و بي ارج بودن زن در جامعه برابر بوده است؛ از اين رو مداقه در ازدواج زنان و آموزه هاي تعليمي مترتب بر آن امري ضروري محسوب مي شود. اگرچه در برخي از دوره هاي تاريخي، خواست و اراده زن در انتخاب همسر محترم شمرده مي شد اما اغلب ازدواج هاي مصلحتي بي اراده طرفين صورت مي گرفت و زنان عموما به مثابه کالا يا وجه المصالحه از قومي به قومي و از حرمسراي پادشاهي به شبستان سلطاني ديگر انتقال مي يافتند و اغلب زندگي شان در همان قفس هاي طلايي خاتمه مي يافت. در اين مقاله سعي شده است با بررسي دلايل ازدواج هاي سياسي و انواع آن، نمونه هايي از چنين وصلت هايي در طول تاريخ ايران و نگرش هاي تعليمي آن در ادبيات فارسي مورد مداقه قرار گيرد تا تبعات اين چنين نگرشي براي جامعه انساني بيش تر واکاوي شود. |
کد مقاله | 19637 |
تعداد بازدید | 550 |
|