عنوان | عفاف در رفتار |
تعداد صفحات | 22 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه مطالعات اخلاق کاربردی (اخلاق) - مصوب حوزوی پیاپی 11 |
تاریخ انتشار | بهار - 1387 |
درجه علمی | علمی - ترویجی |
محدوده صفحات | 133-112 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | عفاف عفت تبرج تخضعن یغضضن یحفظن فروجهن یبدین خمر جیوب جلابیب عفاف رفتاری |
چکیده |
موضوع مورد بحث ، عفاف در رفتار درحيطه ي حجاب و پوشش است. عفّت، به معني پارسايي و آن حالت نفساني است كه انسان را از غلبه ي شهوت بازدارد. قرآن به چند رفتار عفيفانه، از جمله رعايت عفت درگفتار، نگاه، شهوت، پوشش، و عفت دركردار، به ويژه در زنان، اشاره مي كند وتاكيد مي فرمايد: صحبت كردن زنان با نامحرم بايد عفيفانه و به دور از نرمش و نازك كردن صدا باشد واز هرگونه سخنان غير ضروري و بيهوده پرهيز كنند . در نگاه به نامحرم نيز زنان همانند مردان از چشم چراني منع شده اند و بايد از نگا ه بد و هوس آلود چشم پوشي كنند ؛ چراكه ديده به منزله ي دروازه ي دل است و اگر كنترل نشود در كشاندن آن به سمت گناه نقش زيادي دارد. قرآن زنان را مكلّف مي كند، جاذبه ها وزينت هاي ظاهري و با طني خود را آشكار نكنند، مگر آنچه نمايان است . آنها بايد پوششي مناسب كه تمام گردن وسينه واندام ها و زينت هاي پنهان آنها را مستور كند داشته باشند كه موجب تهييج شهوت مردان نگردد و موجبات آزار و اذيت خود توسط افراد بيمار دل را فراهم نكنند. كردار و راه رفتن آنها نيز بايد به دور از جلوه، خودنمايي و جلب توجه باشد . در نظام مقدس اسلام، اين امور كاملاً حكيمانه و به مصلحت زن و اجتماع وضع گرديده است. زنان با رعايت حجاب و عفاف و پوشش كامل و داشتن رفتاري به دور از خودآرايي و خود نمايي مي ت وانند آرامش و آسايش و امنيت خود، خانواده و جامعه را به ارمغان بياورند و از گسيختگي بنيان خانواده جلوگيري كنند ومانع بسياري از فتنه ها كه ريشه در عدم رعايت و حفظ حريم عفاف دارد، گردند. |
کد مقاله | 19262 |
تعداد بازدید | 516 |
|