عنوان | دينداري و كيفيت رابطه با والدين با هويت اخلاقي نقش تعديل كننده خودتنظيمي |
تعداد صفحات | 13 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | روانشناسی و دین (مصوب حوزوی) سال 6 شماره 4 پیاپی 24 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1392 |
محدوده صفحات | 117-105 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | خودتنظیمی دینداری کیفیت رابطه با والدین هویت اخلاقی نمادین هویت اخلاقی درونی |
چکیده |
هدف اين پژوهش تعيين ميزان نقش تعديلکنندگي خودتنظيمي نسبت به دينداري، کيفيت رابطه با والدين و هويت اخلاقي بود. روش اين پژوهش، توصيفي و طرح پژوهش همبستگي از نوع تحليل مسير است. جامعه آماري، دانشجويان دختر مقطع کارشناسي دانشگاه اصفهان در سال تحصيلي 92-1391 بودند. نمونه آماري 180 نفر دانشجوي دختر به روش نمونهگيري چندمرحلهاي تصادفي انتخاب شد. براي جمعآوري دادهها از پرسشنامههاي نگرشسنج مذهب، هويت اخلاقي، خودتنظيمي و والد– کودک استفاده شد. نتايج نشان داد که مسير دينداري به خودتنظيمي، دينداري به هويت اخلاقي نمادين، خودتنظيمي به هويت اخلاقي دروني، و خودتنظيمي به هويت اخلاقي نمادين معنادار هستند. با لحاظ آثار غيرمستقيم دينداري بر هويت اخلاقي از طريق خودتنظيمي، ضريب اثر دينداري از طريق خودتنظيمي بر هويت اخلاقي نمادين و هويت اخلاقي دروني معنادار ميباشد، اما مسيرهاي کيفيت رابطه با والدين به هويت اخلاقي دروني و کيفيت رابطه با والدين به خودتنظيمي معنادار نبود. ازاينرو، ميتوان خودتنظيمي را بهعنوان يك ميانجي مناسب در رابطه بين دينداري و هويت اخلاقي در نظر گرفت. در مجموع، خودتنظيمي و دينداري نقش مهمي در ارتقاء هويت اخلاقي ايفا ميکنند. |
کد مقاله | 19240 |
تعداد بازدید | 391 |
|