عنوان | وجود شاهد در نکاح از منظر فقه مذاهب اسلامی |
تعداد صفحات | 8 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | مطالعات تقریبی مذاهب اسلامی (فروغ وحدت) - دانشگاه مذاهب اسلامی - علمی ترویجی سال 10 شماره 37 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1393 |
محدوده صفحات | 91-84 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | عقد نکاح شهادت (گواهی) صحت اثبات لزوم |
چکیده |
از جمله مباحث مهم در بحث نکاح، لزوم وجود شهود در مجلس عقد برای صحت انعقاد آن است. در حالی که فقیهان همه مذاهب وجود شاهد را برای اثبات عقد نکاح و ترتب آثار فقهی و حقوقی ناشی از آن چون مهر، نفقه، نسب و امثال آنها لازم میدانند، در مورد لزوم وجود شاهد برای ثبوت و صحت عقد نکاح اختلاف کردهاند. فقیهان امامیه با استناد به اطلاقات و عمومات کتاب و اینکه بحثی از اشتراط شهود در عقد نکاح در قرآن نیامده و نیز دلالت برخی روایات که حکم به صحت نکاح بدون شهود داده است، معتقدند که نکاح بدون حضور شهود منعقد میشود و روایات دال بر لزوم حضور شهود را دارای ضعف سندی دانسته و یا اینکه بر لزوم حضور شهود برای اثبات نکاح حمل میکنند و بر این باورند که این روایات، حداکثر افاده استحباب میکنند. در مقابل، بیشتر فقهای اهلسنت (حنفیه، شافعیه و حنابله) براین باورند که عقد نکاح بدون حضور شهود در مجلس عقد، منعقد نمیشود؛ زیرا روایاتی که حکم به لزوم وجود شهود در مجلس عقد دادهاند، اولاً؛ صحیح و مشهورند، ثانیاً؛ تعارضی با آیات قرآنی ندارند؛ زیرا آیات مورد نظر، در باب شهادت عقد نکاح، ساکتاند. بنابراین نمیتوان به اطلاق این آیات استناد کرد؛ زیرا آیات در صدد بیان حکم شهادت نبودهاند. مالکیه هم راه میانهای در پیش گرفتهاند. آنها هدف از حضور شهود را اعلان نکاح میدانند و معتقدند که بنابر حدیث نبوی، نکاح «سِرّی» باطل است و بنابراین اگر شهود عقد نکاح توافق کنند که نکاح، پنهانی بماند، نکاح، باطل است و اگر در مجلس عقد نکاح شهود حاضر نباشند، اما بلافاصله پس از خروج از مجلس و یا حتی قبل از نزدیکی، خبر انعقاد را به اطلاع گروهی برسانند، عقد نکاح صحیح است. |
کد مقاله | 19189 |
تعداد بازدید | 463 |
|