عنوان | ساختار روايت زنانه در رمان «پرنده من» نوشته فريبا وفي |
تعداد صفحات | 22 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | متنپژوهی ادبی (زبان و ادب سابق) - دانشگاه علامه طباطبایی - علمی پژوهشی پیاپی 58 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1392 |
محدوده صفحات | 68-47 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | خانواده ساختارگرایی روایت زنانه روایتشناسی اعتراض |
چکیده |
نويسندگان زن در حوزه ادبيات داستاني در برابر تقسيم بندي جامعه به مردانه و زنانه مقاومت مي كنند، به مشكل هويت و جايگاه زن ايراني در يك مرحله تغيير و تحول اجتماعي مي پردازند و تلاش زنان براي خوديابي را با انتقاد از جامعه مردسالار درمي آميزند، اما نوع و چگونگي اين ايستادگي نيازمند تبيين است. هر نويسنده اي براي بيان انديشه ها و مفاهيم خود علاوه بر انتخاب موضوع از روش، طرح، نشانه و شيوه هاي روايتگري خاص استفاده مي كند. فريبا وفي از داستان نويسان پُركار عصر ماست كه مهم ترين دغدغه اش مسايل زنان است. رمان پرنده من اولين رمان اوست كه با شيوه اي خاص، به صورت جدي به مسايل زنان پرداخته است. در اين مقاله، بر اساس روايت شناسي ساختاري به تبيين پيوند ژرف ساخت و نحوه روايتگري اين رمان پرداخته شده است. نويسنده با استفاده از زاويه ديد منْ راوي، داستان را از زبان يك زن بازنمايي كرده است تا بتواند اعتراض زنان نسبت به مقام و موقعيت آنان را بيان كند. گاهي اعتراض هاي راوي نسبت به وضعيت زنان در قالب توصيف وضعيت موجود و به صورتي آشكار جلوه مي كند، اما بسياري از مفاهيم و ژرف ساخت داستان در قالب اطلاعات تلويحي به مخاطب عرضه شده است. راوي با ترسيم وضع ناگوار زن در جامعه و خانواده، مخاطب را از اين وضع آگاه مي سازد و اين آگاهي بخشي براي بهبود وضعيت زنان است. بسامد نقل حالت محورها و توصيفات، به نسبت عمل محورها بيانگر آن است كه زن دايم در خانه و آشپزخانه است و مجالي ندارد جز «نقل»، آن هم از شيشه پنجره آشپزخانه يا فكر و خيال كردن يا نامه نوشتن درباره همان مسايلي كه دايم با آنها دست به گريبان است. |
کد مقاله | 19087 |
تعداد بازدید | 540 |
|