عنوان | بررسي رابطه بين انزواي اجتماعي با ميزان خشونت خانگي والدين نسبت به فرزندان نوجوان |
تعداد صفحات | 26 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | علوم اجتماعی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شوشتر - مصوب دانشگاه آزاد پیاپی 22 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1392 |
محدوده صفحات | 150-225 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | خشونت خانگی فرزندان انزوای اجتماعی ابعاد خشونت خانگی |
چکیده |
اين پژوهش باهدف بررسي رابطه بين ميزان دينداري والدين با خشونت خانگي آنها نسبت به فرزندان در شهر اهواز اجراگرديده است. روش پژوهش ازنوع پيمايشي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه دانش آموزان دختروپسر مقطع دبيرستان شهر اهواز و والدين آنها بوده است كه با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي تعداد 384 نفر آنها به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزارسنجش دراين پژوهش پرسشنامه هاي« كودك آزاري و ضربه (CTQ) برنستاين (1995)، و پرسشنامه انزواي اجتماعي راسل (1976) UCLA)) و پرسشنامه جمعيت شناختي بود. براي تجزيه وتحليل داده ها از شاخص هاي آماري، انحراف استاندارد، ضريب همبستگي پيرسون وتحليل رگرسيون استفاده شد. براساس يافته هاي اين پژوهش بين كل ابعاد انزواي اجتماعي با خشونت خانگي والدين نسبت به فرزندان، رابطه معنا داري وجود دارد. همچنين مشخص مي گردد كه بين ابعادروابط و معاشرت با خويشاوندان، روابط و معاشرت با همسايگان وهمچنين بين بعد روابط و معاشرت با دوستان با خشونت خانگي والدين نسبت فرزندان همبستگي مثبت معناداري وجود دارد. همچنين نتايج بدست آمده ازاين پژوهش، حاكي از آن است كه بين ميزان انزواي اجتماعي با ابعادخشونت خانگي (جسمي، عاطفي، غفلت) والدين نسبت به فرزندان رابطه معناداري وجود دارد ونتايج بدست آمده از رگرسيون چند گانه نيز نشان دادند كه بعد روابط و معاشرت با خويشاوندان بيش ترين تاثير را درتبيين خشونت خانگي نسبت فرزندان داشته است. باتوجه به يافته هاي موجود اين مساله نيازمند توجه هر چه بيشتر خانواده ها و مسئولان براي برنامه ريزي و آموزش مهارت هاي ارتباطي به والدين در سطح خانوادگي و اجتماعي را نشان مي دهد. |
کد مقاله | 19073 |
تعداد بازدید | 1180 |
|