چکیده
|
رسانه و به ويژه سينما, در دنياى امروز كه عصر انفجار اطلاعات نام گرفته است, جايگاهى بس رفيع و درخور توجه\r\nدارد و از اين رو, گرايش زنان به هنر سينما كه در پى مشاركت آنان در فعاليت هاى اجتماعى و هنرى خصوصا سينما\r\nو بازيگرى بوده است, امرى كاملًا ضرورى و اجتناب ناپذير گرديده است. از اين رو, چون اين پديده از نظر شرعى مى\r\nتواند داراى حكم خاصى باشد, ضرورت طرح اين موضوع در فقه تأكيد بيشترى مى يابد. برخورد فقه و پديده سينما در\r\nطول بيش از يكصد سال ورود سينما به ايران, يكنواخت نبوده و تحولات پردامنه اى را پشت سر گذارده است.
|