عنوان | «زنان عارفه» (در سدههاي نخستين اسلامي) |
تعداد صفحات | 10 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه روانشناسی فرهنگی زن (زن و فرهنگ سابق) سال 4 پیاپی 14 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1391 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 118-109 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زن زن و عرفان رابعه عدویه زنان عارف شعوانه فاطمه نیشابوری |
چکیده |
در روايات و گزارش هايي که در چند تذکره انگشت شمار، به طور منظم و در متون عرفاني و تاريخي، به طور پراکنده در دست است مي توان نشانه هايي از حضور زنان در تاريخ عرفان چهار سده نخستين اسلامي يافت. در اين پژوهش به معرفي زنان عابد بصره در دو سده نخستين هجري که علم آنان منحصر به قرائت قرآن و حديث بوده است، و سپس در سده هاي سوم و چهارم هجري حضور زنان عارفه خراسان که بي ترديد موقعيت اجتماعي، سياسي و علمي نيشابور از عوامل مهم حضور آنان در عرصه عرفان به شمار مي آيد پرداخته مي شود. اکثر اين زنان رياضت را اساس ايمان مي دانستند و اعتقاد داشتند که هر گاه نفس خويش را به وسيله رياضت تزکيه کنند در عبادت آرامش خويش را مي يابند. اهم زنان عارفه در اين دوره مي توان به شعوانه، رابعه، فاطمه نيشابوري و عايشه اشاره کرد. در دوره اي که رابعه عرفان را آغاز کرد خراسان مهد پرورش عرفان ايراني گشت. و زنان خراسان بيش از همه نيشابوريان پاي به اين عرصه نهادند. |
کد مقاله | 18722 |
تعداد بازدید | 478 |
|