|
چکیده
|
بررسی اقدام به خودکشی و عوامل آن پیامد‌های بالینی ارزشمندی در حوزه‌های پیشگیری و مداخله در بحران دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش پیش‌بین سن، جنسیت و عوامل روانشناختی همراه با اقدام به خودکشی بین جمعیت 20 تا 70 ساله شهر تهران بود. \r\nمواد و روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی ـ مقطعی، 154 نفر شامل 43 فرد اقدام کننده به خودکشی با مسمویت دارویی از میان افراد مراجعه‌کننده به دو مرکز مسمومین بیمارستان‌های آموزشی درمانی تهران و 111 فرد بدون سابقه اقدام به خودکشی به شیوه نمونه‌گیری در دسترس از میان کارمندان این بیمارستان‌ها در سال 1392 انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه پنج عاملی شخصیتی نئو، چک لیست ویرایش شده نشانه‌های روانی ـ 90 سوالی، پرسش نامه سبک دفاعی، مقیاس افکار خودکشی بک، مقیاس ناامیدی بک و پرسشنامه جمعیت‌شناختی جمع‌آوری و با آزمون T و رگرسیون لوجستیک با استفاده از PASW تحلیل گردید.\r\nیافته‌های پژوهش: از بین عوامل روانشناختی، افکار خودکشی (OR= 8.714, P < 0/001)، پرخاشگری (OR = 5/006, P < 0/009)، روان‌پریشی (OR = 2/035, P < 0/008)، روانرنجورخویی (OR = 4/991, p < 0/004)، برون‌گرایی (OR = 2.818, P < 0/012)، و ناامیدی (OR = 8/922, P < 0/001)به طور معنا‌داری اقدام‌کنندگان به خودکشی را از افراد بدون سابقه اقدام به خودکشی تفکیک کردند. سن و جنسیت سهم معنا‌داری در پیش‌بینی اقدام به خودکشی نداشتند (P > 0/05)\r\nبحث و نتیجه‌گیری: افکار خودکشی پرخاشگری، روان‌پریشی و روانرنجورخویی، برون‌گرایی سبک‌های دفاعی روان آزرده و رشد نایافته در پیش‌بینی اقدام به خودکشی نقش دارند. بنابراین، توجه به این عوامل در طراحی مداخلات پیشگیرانه و برنامه‌های مداخله در بحران در زمینه رفتار‌های خود آسیب رسان مهم است.
|
بانــک‌اطلاعــات‌علمــی
پژوهشکده زن و خانواده با هدف تبیین دیدگاه نظام‌مند دین پیرامون مسائل زن و خانواده، تعمیق پژوهش‌ها و کارشناسی‌های دینی و پاسخ‌گویی به نیازهای تئوریک و دفاع از مرزهای اعتقادی در این حوزه توسط مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران در سال 1377 تاسیس گردید. 
نشـانیمرکزقـم: بلوار الغدیر کوچه 10 پلاک 5
تلفـن: 58-32603357 (۰۲۵)