عنوان | بكرنمايي از منظر فقه پزشكي |
تعداد صفحات | 24 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه فقه پزشکی سال 1 پیاپی 1 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1388 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 190-167 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | فقه پرده بکارت باکره فقه امامیه بکارت عدم جواز ترمیم بکارت ازاله پرده بکارت جواز بکرنمایی فقه پزشکی هایمنوپلاستی |
چکیده |
عمل جراحي بكرنمايي يا هايمنوپلاستي يكي از اعمال جراحي است كه پزشكان با درخواست افراد مواجه مي شوند و هيچ گونه انديكاسيون و شواهد پزشكي دال بر لزوم انجام آن وجود ندارد. ضرورت اجتماعي- فرهنگي و مذهبي اين عمل از مباحث مهم در بين پزشكان بوده و تعيين چارچوب چگونگي ورود بر آن ها مهمترين سؤال در اين زمينه مي باشد. در اين مقاله سعي شده است از منظر فقه اسلامي (اماميه) به آن پرداخته شود. اين كه باكره به چه كسي گفته مي شود\r\nاز موضوعاتي است كه در فقه اماميه به آن پاسخ داده شده است. اكثريت فقها ازاله بكارت را دخول جنسي مي دانند. در صورت پارگي و ازاله بكارت در موارد غير جنسي و حتي در مواردي كه پرده بكارت قابل ازاله ولي سالم باشد و يا فرد\r\nازدواج كرده باشد فرد را باكره مي دانند. لذا ترميم پرده بكارت يا تعبيه آن در افرادي كه شرعاً باكره محسوب مي شوند، جهت عودت عملكرد آن در شب زفاف بلامانع است. ولي در موارد ازاله آن طي دخول جنسي ديدگاه هاي مختلفي\r\nوجود دارد كه تحت عنوان دلايل جواز و عدم جواز به آن پرداخته شده است. مهمترين دليل عدم جواز در انجام عمل توسط پزشكان معاونت در عمل ميباشد كه لازم است پزشكان از ورود به آن در اين موارد خودداري نمايند. |
کد مقاله | 18485 |
تعداد بازدید | 710 |
|