عنوان | ملاحظاتي تاريخي درباره ماهيت بيماريهاي مبطل نكاح در فقه اماميه |
تعداد صفحات | 15 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه فقه پزشکی سال 2 پیاپی 4-3 |
تاریخ انتشار | تابستان و پاییز - 1389 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 85-71 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | نکاح بیماری فقه امامیه بطلان آمیزش جنسی موت بطلان نکاح |
چکیده |
مسأله صحت ازدواج بیمار در حال بیماری و تعیین مهریه و میراث همسر او، یکی از مسایل اختلافی میان فقیهان مدینه و عراق در قرن دوم است که در روایتهای منقول از امامان علیهم السلام بازتاب یافته و مستند فتوای فقهای امامیه قرار گرفته است. براساس آن، ازدواج در حال بیماری، اگر همراه با رابطه جنسی نباشد، آمارهی بر قصد بیمار به اضرار به وارثان بوده و سبب بطلان نکاح و عدم تعلق مهر و ارث به زوجه او خواهد شد. \r\nاگرچه در اصل بطلان نکاح در حالت مفروض، اختلافی نیست، تعیین ماهیت و نوع بیماری جای بحث دارد. کاربرد تعابیری چون «عند الموت» و «مات فی مرضه» در نصوص دینی، فقها را به سمت استنباط ماهیتی سوق داده که آن را «مرضِ موت» نامیده و در تبیین ماهیت آن اختلاف کردهاند. برخی از فقیهان، مراد از بیماری را «بیماری مخوف» دانستهاند، مراد از آن، بیماریهایی است که از نظر پزشکی، قطعاً یا غالباً انتظار فوت بیمار میرود. حتی در متون فقهی، برخی از مصادیق این بیماری را بر اساس طب قدیم تعیین شده است. در این مقاله با نگرشی تاریخی، اقوال مختلف و اشکال بیماری، تبیین شده است. در سایه نگاه تاریخی میتوان این دیدگاه را تقویت کرد که مراد از بیماری مبطل نکاح، بیماریهای لاعلاجی است که از نظر پزشکی در مدت زمانی کم، به فوت بیمار میانجامد. |
کد مقاله | 18482 |
تعداد بازدید | 479 |
|